
Το όνομα του απασχόλησε την εγχώρια πολιτική ζωή πάντοτε ως πρόταση συγκεκριμένων ΜΜΕ δια πάσα νόσον. Τον περασμένο Ιούνιο, αρνήθηκε να αναλάβει το χαρτοφυλάκιο του Υπ.Οικονομικών το οποίο και κατέληξε στα αναποτελεσματικά χέρια του Ευάγγελου Βενιζέλου.
Πρόσφατα, απασχόλησε την κοινή γνώμη τονίζοντας ότι μια αναθεώρηση της συμφωνίας της 21ης Ιουλίο που θα...
...πρόεβλεπε κούρεμα της τάξεως του 50% δεν έπρεπε να γίνει αποδεκτή από την ελληνική κυβέρνηση. Σήμερα, αναλαμβάνει πρωθυπουργός με εντολή άμεσης και πιστής κύρωσης αυτής της απόφασης. Μοιάζει παράδοξο, ας ελπίσουμε ότι δεν θα αποδειχθεί και καταστροφικό.
Αν δεν είχε προηγηθεί το χθεσινό φιάσκο Πετσάλνικου και η λύσσα επιβολής της λύσης Παπαδήμου από τα ΜΜΕ, ίσως να έβλεπα πιο θετικά την πρωθυπουργοποιήση του. Έχει ισχυρούς φίλους οι οποίοι και θα του ευχηθούν "συγχαρητήρια" ζητώντας του παράλληλα η ενίσχυση των τραπεζών να γίνει με προνομιούχες κι όχι με κοινές μετοχές (εδώ). Εκεί θα κριθεί η αξιοπιστία του, εκεί θα φανεί αν η Μεταπολίτευση τελείωσε ή επέστρεψε απρόσμενα ενισχυμένη.
Φοβάμαι ότι έχουν καλλιεργηθεί ουτοπικές ελπίδες για μια κυβέρνηση 3-4 μηνών που θα στηριχθεί πολιτικά από δυο διχασμένα κόμματα.