Ποιά είναι η βασική πολιτική επιλογή του
προϋπολογισμού του 2012; Το πολιτικό σύστημα στέλνει πάλι το μεγαλύτερο
μέρος του λογαριασμού της χρεοκοπίας του, στους "μη -πελάτες" του.
Δηλαδή στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας και στο μη κομματικοποιημένο
τμήμα της κοινωνίας. Πως το κάνει αυτό; Αυξάνοντας τη φορολογία, πολύ
περισσότερο από ότι μειώνει τις δικές του δαπάνες. Συνεχίζοντας να δίνει
προνομιακές πρόωρες συνταξιοδοτήσεις στους δημοσίους υπαλλήλους και
στις συντεχνιακές ομάδες στα 52 και στα 55 (εξ ου και η συνολική δαπάνη
συντάξεων μένει σταθερή). Διατηρώντας τις τεράστιες ανισότητες στο
συνταξιοδοτικό σύστημα υπέρ των προνομιούχων συντεχνιών.
Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τα ταμεία ΔΕΗ και ΟΤΕ που θα πάρουν
επιδότηση το 2012 1,15 δις ευρώ (όσο και το 2011), ενώ για το ΕΚΑΣ που
πηγαίνει στους φτωχότερους αντικειμενικά Έλληνες συνταξιούχους, που
παίρνουν το 1/2 και 1/3 των συντάξεων της ΔΕΗ και του ΟΤΕ, θα δοθούν
μόλις 715 εκ. (Μειωμένα μάλιστα κατά 175 εκ. από το 2011). Συλλέγοντας
τα φορολογικά έσοδα από δικαίους και αδίκους μέσω των τελών στην ακίνητη
περιουσία, που πληρώνουν εξ ίσου οι υπερφορολογημένοι έντιμοι
φορολογούμενοι με τους υποφορολογημένους φοροφυγάδες.Περισσότερο από όλους θα την πληρώσουν βέβαια οι άνεργοι, που και το 2012 θα προέρχονται αποκλειστικά από τον ιδιωτικό...
...τομέα και προσεγγίζουν το 1 εκ. (αν περιλάβουμε και τους επιχειρηματίες που έκλεισαν την επιχείρησή τους, καθώς και όσους δούλευαν με μπλοκάκι). Οι άνεργοι λοιπόν θα συνεχίσουν να ψάχνουν μάταια για δουλειά, αφού το κράτος διατηρώντας τις δαπάνες του στο ίδιο περίπου ύψος και αυξάνοντας τη φορολογία εις βάρος του ιδιωτικού τομέα, συνεχίζει να αποθαρρύνει τις επενδύσεις και την αναθέρμανση της οικονομικής δραστηριότητας.
Ποιός κάνει αυτές τις επιλογές; Την ευθύνη μοιράζονται το ΠΑΣΟΚ, που δια του κ. Βενιζέλου επέλεξε τις κατακλυσμικές φορολογίες, αντί της περικοπής δαπανών και η ΝΔ, που προσυπογράφει αυτόν τον προϋπολογισμό δια του υφυπουργού της των Οικονομικών (συμβούλου του κ. Σαμαρά), τον ενέκρινε δια των δύο αντιπροέδρων της στο Υπουργικό Συμβούλιο και με τη δικαιολογία ότι είναι και κυβέρνηση και αντιπολίτευση, επέλεξε να μην ζητήσει οποιαδήποτε αλλαγή του. Προφανώς για να μην αναλάβει το πολιτικό κόστος να εξηγήσει ποιές δαπάνες θα περιέκοπτε, για να βρει τα χρήματα για να εκπληρώσει κάποια έστω από τις υποσχέσεις της (μείωση φορολογίας & ασφαλιστικών εισφορών, αυξήσεις στις συντάξεις κ.λπ.).
Ακόμα μια ορθολογική προσέγγιση των δημοσιονομικών από τον Θόδωρο Σκυλακάκη εδώ.
