Η Αριστερά έχει μια λαμπρή παράδοση και ένα μίζερο παρόν

6.12.11

Δεν είναι σε θέση εδώ και πολύ καιρό να ξαναενώσει τα κομμάτια της. Δεν θέλει καν. Ακόμη κι όταν υπάρχουν φανερά σημεία σύγκλισης ή και ταύτισης, η ενότητα δεν είναι επιθυμητή. Εφευρίσκονται λόγοι για να μην υπάρξει ενότητα. Κανείς/καμιά δεν ρίχνει τη μούρη του/της. Τι πιθανότητες έχει μια πολιτική δύναμη που δεν μπορεί να ενώσει και να ενωθεί;

Δεν θέλει εδώ και πολύ καιρό να συνεργαστεί με κανέναν. Να συνεργαστεί ισότιμα εννοείται - γιατί στο καπέλωμα είναι πρώτη. Τους άλλους τους βλέπει σαν τσόντες ή βλέπει τον εαυτό της σαν τσόντα σε σχέση με τους άλλους. Μιλά πάντα για "συσχετισμούς" που πρέπει να αλλάξουν. Τι εννοεί άραγε; Εννοεί ότι αν δεν είναι αυτή δεν θα είναι κανένας άλλος. Στο μεταξύ δεν...


...υπάρχει περίπτωση κυβερνητικής συνεργασίας, ανοχής, έμμεσης υποστήριξης έστω μιας άλλης συνεργασίας. Τι πιθανότητες έχει μια δύναμη που δεν συνεργάζεται με κανέναν; Να υποθέσουμε ότι την απλή αναλογική την ζητά μόνο και μόνο για λίγους βουλευτές παραπάνω;

 Δεν έχει να προτείνει καμιά λύση, καμιά εναλλακτική. Δεν κάνει προτάσεις καν. Τρία γράμματα συνοψίζουν ολόκληρο το πρόγραμμά της: ο, χ, ι... Κι όταν τις κάνουν άλλοι, τις απορρίπτει - βρίσκει πάντα κάτι αρνητικό, διαπιστώνει πάντα με θλίψη ότι δεν μπορεί να συμμετέχει. Όταν έρθει η ώρα να πει το ναι ή το όχι, διαλέγει πάντα το δεύτερο - σε τελευταία ανάλυση πάντα αλλά ...όχι! Τι πιθανότητες έχει μια δύναμη χωρίς προτάσεις; Όταν "τρία γράμματα μόνο φωτίζουν" κάθε συμπέρασμά της;

H ενδιαφέρουσα συνέχεια εδώ.