Η Χαρά Κεφαλίδου, ίσως η πλέον αξίολογη νέα φωνή της Κ.Ο του ΠΑΣΟΚ, εκφώνησε χθες στη Βουλή τον με διαφορά πιο ρεαλιστικό λόγο για τον προϋπολογισμό του 2012. Παραθέτω ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα:Ο Προϋπολογισμός αυτός απευθύνεται σε μια απεγνωσμένη κοινωνία. Η αντοχή όλων δοκιμάζεται από αλλεπάλληλα σκληρά μέτρα που μειώνουν τα εισοδήματα, περιστέλλουν κοινωνικές παροχές και οδηγούν χιλιάδες ανθρώπους στην ανεργία και το περιθώριο. Απευθύνεται σε συνταξιούχους που βαφτίσαμε «προνομιούχους» προκειμένου να μπορέσουμε να περικόψουμε τις συντάξεις. Απευθύνεται σε ένα λαό με μειωμένες δαπάνες υγείας, καθυστερημένη απόδοση νοσηλίων και επιστροφή ΦΠΑ, με σχολεία και νηπιαγωγεία που κλείνουν ως δυσβάσταχτες κρατικές δαπάνες.
Το κράτος που προσέλαβε χιλιάδες περίσσιους υπαλλήλους, τώρα τους απολύει και τους αδρανοποιεί καταστρέφοντας τις ζωές τους. Το κράτος που...
...παρακίνησε τους πολίτες να χρεωθούν για να πάρουν σπίτια και αυτοκίνητα, που ανέχτηκε τόσα χρόνια την ανομία, τους ημιυπαίθριους και τα αυθαίρετα, που άφησε τον κόσμο έρμαιο λογής αεριτζήδων και επιτηδείων, τώρα τραβάει το χαλί κάτω από τα πόδια των ανθρώπων ζητώντας το ειδικό τέλος για να μην τους κόψει το ρεύμα.
Σε αυτούς κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, απευθύνεται ο Προϋπολογισμός. Οι δικές τους ανήμπορες πλάτες θα σηκώσουν το φορτίο της υλοποίησής τους. Και όπως είπαμε, δεν έχουμε κανένα περιθώριο αποτυχίας. Πρέπει γρήγορα να μπουν στα κρατικά ταμεία χρήματα. Και μέχρι στιγμής έρχονται κυρίως από τα οριζόντια μέτρα, δηλαδή άδικα ευθύς εξαρχής.
Κατ’ αρχήν, δεν πρόκειται για μέτρα σωστά που εφαρμόζονται με κακό τρόπο. Πρόκειται για μέτρα άδικα από τη σύλληψή τους, που οδηγούν τους πολίτες σε άκρα οργής, πικρίας και ανυπακοής.
Από τη μία αναρωτιέμαι αν αυτό είναι το καλύτερο που μπορούν να κάνουν οι δικοί μας οικονομικοί εμπειρογνώμονες. Από την άλλη αντιλαμβάνομαι ότι λείπουν από το κράτος βασικοί μηχανισμοί, που είναι απαραίτητοι ώστε οι όποια οργάνωση να είναι διοικήσιμη. Η μόνη εφεδρεία για την υλοποίηση του προϋπολογισμού είναι να κάνουμε ό,τι δεν κάναμε μέχρι σήμερα: να συλλάβουμε τη φοροδιαφυγή.
Κάνουμε συσκέψεις, συζητήσεις και διαπραγματεύσεις για να βρούμε τα κεφάλαια που έφυγαν στην Ελβετία. Ακούγεται πολύ δελεαστική ιδέα και όντως είναι. Το ελληνικό κράτος υπόσχεται κάθε τρεις και λίγο να αποκαλύψει ποιοι έβγαλαν μαύρα λεφτά στο εξωτερικό. Είναι χρήσιμο, δεν λέω. Αλλά πότε; Πότε θα αποδώσει αυτή η κατά κόρον εξαγγελλόμενη και μηδέποτε υλοποιούμενη υπόσχεση;
Η χρησιμότητα κάθε μέτρου ξέρετε πολύ καλά ότι κρίνεται από το αποτέλεσμα -το απτό αποτέλεσμα- που μετριέται με ευρώ στα κρατικά ταμεία. Εν προκειμένω πόσα χρήματα και σε πόσο χρόνο θα φέρει το θέμα της Ελβετία στα κρατικά ταμεία; Ξέρουμε; Υπολογίσαμε; Για την Ελλάδα του μνημονίου έχει τελειώσει η μάχη των εντυπώσεων. Τις εντυπώσεις τις καταναλώσαμε και δεν πείθουμε πλέον κανέναν.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εάν όντως εννοούμε όσα αενάως διατυμπανίζουμε για εσωτερική και εξωτερική κατανάλωση, εάν όντως ψάχνουμε να πιάσουμε τη φοροδιαφυγή, ασφαλώς δεν βλάπτει να κοιτάμε μακριά και έξω. Είναι, όμως, ευκολότερο να ρίχνουμε και καμιά ματιά δίπλα μας.
Εάν ψάχνουμε χωρίς τυμπανοκρουσίες, γι’ αυτούς που με κλεμμένο ΦΠΑ απέκτησαν κότερα, εξοχικά και άλλες προκλητικές επιδείξεις χλιδής, ας ψάξουμε στις τράπεζες για το μαύρο χρήμα που σχετίζεται με τα στεγαστικά δάνεια της περασμένης δεκαετίας και εννοώ τη διαφορά μεταξύ εμπορικής και αντικειμενικής αξίας.
Εάν θέλουμε αυτός ο προϋπολογισμός να πιάσει τους στόχους του και να μπορούμε να κοιτάμε τον κόσμο στα μάτια, πρέπει να τολμήσουμε. Και πρέπει να τολμήσουμε όλοι. Είναι η ιδανική στιγμή να κάνουμε όλοι μαζί όσα δεν τολμήσαμε να κάνουμε μόνοι. Ας το τολμήσουμε, αν μη τι άλλο για να μπουν χρήματα στα κρατικά ταμεία χωρίς να πληγούν άλλη μια φορά οι εξουθενωμένοι.
Τα μαύρα χρήματα που λέγαμε παραπάνω εισέρευσαν σε λογαριασμούς κατασκευαστικών εταιρειών και των διευθυνόντων συμβούλων τους από τις δανειοδότριες ελληνικές τράπεζες. Τα πειστήρια της ασύλληπτης αυτής φοροδιαφυγής είναι εκεί, στα ηλεκτρονικά αρχεία των τραπεζών και περιμένουν να τα ανοίξουμε. Δεν είναι στην Ελβετία ώστε να έχουμε το άλλοθι των εμποδίων. Είναι κάτω από τη μύτη μας και χλευάζουν την ατολμία μας. Δεν χρειάζεται να τιμωρήσουμε κανέναν με πρόστιμα και φυλακίσεις.
Ας δώσουμε, όμως, την ευκαιρία σε έναν κλάδο που το ίδιο το σύστημα ωθούσε στη φοροδιαφυγή ως μονόδρομο, να γίνουν έντιμοι φορολογούμενοι. Ας τους καλέσουμε να πληρώσουν τον αναλογούντα φόρο από το κρυφό τίμημα των δήθεν βελτιώσεων και τροποποιήσεων που εισέπρατταν αφορολόγητα επί χρόνια. Ας ανταμείψουμε με γενναία έκπτωση όλους όσους έχουν το φιλότιμο να πληρώσουν αμέσως. Αυτό είναι ένα από τα πολλά που μπορούμε να κάνουμε, ενώ συνεχίζουμε να διαπραγματευόμαστε με τους φορολογικούς παραδείσους.
Ένας λαός που ανέκαθεν έδειξε εφευρετικότητα στο να λεηλατεί το κράτος, μπορεί σίγουρα να βρει και τρόπους για να καταπολεμήσει αποτελεσματικά τη φοροδιαφυγή.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, βρισκόμαστε στο τέλος της εποχής των ψευδαισθήσεων. Αντί να κλαίμε, ας αποχαιρετίσουμε θαρραλέα την ψευδεπίγραφη ευημερία των δανεικών, ας αφήσουμε στη μπάντα το άγχος της καρέκλας της μεθαυριανής μέρας και ας υποταχθούμε στην αδήριτη ανάγκη για εθνική ανασύνταξη. Τέλος, ας δώσουμε την ευκαιρία στην Κυβέρνηση να κάνει τη δουλειά της εμπιστευτήκαμε.
.jpg)