Το DNA του Σαμαρά και ο Ελύτης

Δεν είναι ο πρώτος στην πολιτική που τσιτάρει με τόση εμμονή τον Ελύτη, που διεκδικεί κομματάκι της ποιητικής κληρονομιάς του. Πριν ο πρόεδρος της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς αποκτήσει δικαίωμα χρησικτησίας του έλληνα νομπελίστα, είχε προλάβει ο Νίκος Κωνσταντόπουλος ο οποίος, τα τελευταία χρόνια της θητείας του στην ηγεσία του Συνασπισμού, συνήθιζε να απαγγέλλει δημοσίως έναν στίχο του ποιητή, πάντα τον ίδιο, όταν ήθελε να καταγγείλει τον ιμπεριαλισμό, τους Αμερικανούς, τον «κακό άλλο»: «Σελτζούκοι, ροπαλοφόροι καραδοκούν / χαγάνοι, ορνεοκέφαλοι βυσσοδομούν / σκυλοκοίτες και νεκρόσιτοι κι ερεβομανείς / κοπροκρατούν το μέλλον».

Ο Αντώνης Σαμαράς, ωστόσο, έχει να επικαλείται και μια ειδική προσωπική σχέση με τον ποιητή που του δίνει το δικαίωμα, θεωρεί, να είναι ο...


...ερμηνευτής του, ο πολιτικός που υποτίθεται ότι τον κατανόησε και, ως εκ τούτου, δικαιούται να τον αναφέρει με τον ίδιο τρόπο που οι προφήτες αναφέρουν το θεό τους: κάθε στίχος και χρησμός, κάθε ποίημα και μανιφέστο. Σε μια χώρα που ακόμα παράγει πολλή, έστω και αμφίβολης ποιότητας σε γενικές γραμμές, ποίηση, το think tank της ΝΔ, το Ινστιτούτο Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής δηλαδή, διοργάνωσε στις 12 Δεκεμβρίου εκδήλωση για τον Οδυσσέα Ελύτη στο ξενοδοχείο Κάραβελ. Εκδήλωση την οποία χαιρέτισε μεν ο ρέκτης Βαγγέλης Μεϊμαράκης αλλά που, προφανώς, στόχο είχε να δώσει τη δυνατότητα στον Αντώνη Σαμαρά να κάνει μια αρχηγική ομιλία στην οποία, αναζητώντας το ποιητικόν αίτιον του πολιτικού λόγου, καταστρατήγησε κάθε κανόνα ορθολογισμού.

Η ενδιαφέρουσα συνέχεια εδώ.