Και οι τέσσερις γεννήθηκαν στον αστερισμό του τελευταίου μεγάλου πολέμου που έζησε η ανθρωπότητα: o Χάβελ το 1936 στην Τσεχοσλοβακία, η Εβόρα το 1941 στο Πράσινο Ακρωτήρι, ο Κιμ την ίδια χρονιά στη Σοβιετική Ενωση και ο Χίτσενς το 1949 στην Αγγλία. Πεθαίνουν πια όχι οι άνθρωποι που έζησαν τον πόλεμο, αλλά όσοι γεννήθηκαν τότε. Μαζί τους..
...χάνεται και η ανάμνηση μιας εποχής όπου οι διαφορές ανάμεσα στα κράτη (και ιδίως τα ευρωπαϊκά) δεν λύνονταν στα τραπέζια των συνόδων κορυφής, αλλά στα πεδία των μαχών και σφραγίζονταν από τα ερείπια των βομβαρδισμένων πόλεων. Ομως, η ανάμνηση της τραγωδίας αυτής είναι απαραίτητο να παραμείνει ζωντανή, γιατί μόνο αυτή μπορεί να δώσει πνοή στο μεγάλο πείραμα της ευρωπαϊκής ενοποίησης.
O Στάθης Καλύβας συνθέτει 4 διαφορετικές ιστορίες σε ένα καταπληκτικό άρθρο εδώ.
