Αντιγράφω από το Capital.gr
Το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι επιφυλάσσεται μόνο στους Έλληνες πολίτες και δεν μπορεί να επεκταθεί και στους μη έχοντες την ιδιότητα αυτή, αν δεν γίνει αναθεώρηση της σχετικής διάταξης του Συντάγματος.
Παράλληλα επισημαίνει πώς η πολιτογράφηση που προβλέπει ο Ν. 3838/2010 γίνεται με βάση μόνον τυπικές προϋποθέσεις...
...(χρόνος νόμιμης διαμονής του αιτούντος αλλοδαπού ή της οικογένειας του, φοίτηση σε ελληνικό σχολείο επί ορισμένο χρόνο, ανυπαρξία καταδίκης για ορισμένα σοβαρά ποινικά αδικήματα) και δεν εξετάζεται ειδικά για κάθε περίπτωση η ουσιαστική προϋπόθεση του δεσμού με το ελληνικό έθνος του αλλοδαπού.
Αντίθετη άποψη εξέφρασε η μειοψηφία που υποστήριξε ότι η πενταετής μόνιμη και νόμιμη διαμονή σε συνδυασμό με την 6ετή φοίτηση στο ελληνικό σχολείο αποτελούν στοιχεία επαρκή για να δικαιολογήσουν ένα πραγματικό και νομικό δεσμό του αλλοδαπού με την Ελλάδα και κατά συνέπεια τη χορήγηση της ελληνικής ιθαγένειας. Η υπόθεση είχε παραπεμφθεί στην Ολομέλεια του από το Δ΄ Τμήμα Δικαστηρίου ΣτΕ το οποίο έκρινε αντισυνταγματικό το νόμο 3838/2010.
Τώρα με τη δημοσίευση της απόφασης από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας εκτιμάται από νομικούς ότι μπορεί να ακυρωθούν όλες οι πράξεις απονομής ιθαγένειας λόγω γέννησης στην Ελλάδα ή φοίτησης σε ελληνικό σχολείο (όπως προέβλεπε ο νόμος Ραγκούση) από το 2010 μέχρι και σήμερα, ενώ ταυτόχρονα εκτιμάται ότι μπορεί να ακυρώνονται τα αποτελέσματα των δημοτικών εκλογών 2010 στα εκλογικά τμήματα που συμμετείχαν αλλοδαποί στους εκλογικούς καταλόγους. Δεν αποκλείεται δηλαδή οι δημοτικές εκλογές 2010 να πρέπει να επαναληφθούν στα εκλογικά τμήματα, όπου έγινε χρήση εκλογικών καταλόγων αλλοδαπών.
Σχόλιο Παραπολιτικής: Οι αποφάσεις της Δικαιοσύνης είναι απόλυτα σεβαστές αλλά παράλληλα τίθενται υπό κριτική αξιολόγηση.
Με την απόφαση αυτή, το Συμβούλιο της Επικρατείας αποπειράται να ορίσει νομικά την έννοια του Έθνους, επιλογή ακατανόητη κι ενδεχομένως ασύμβατη με τον σκοπό λειτουργίας του Δικαστηρίου.
Θυμίζω τι έγραψε στις 3 Φεβρουαρίου του 2011 στα ΝΕΑ ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου της Νομικής Σχολής της Αθήνας Σταύρος Τσακυράκης:
Το σκεπτικό ότι ο νόµος αντιβαίνει στις περί έθνους διατάξεις του Συντάγµατος δεν είναι απλώς νοµικά λανθασµένο, αλλά συντονίζεται µε τις πιο «µαύρες» σελίδες της νοµικο-πολιτικής παράδοσής µας. Είναι λανθασµένο διότι επιχειρεί να δώσει κανονιστικό περιεχόµενο στις έννοιες έθνος και εθνική κυριαρχία, δηλαδή σε έννοιες κατ’ εξοχήν νεφελώδεις, που η θέση τους στο Σύνταγµα µόνον ιστορικά εξηγείται. Το χειρότερο, όµως, είναι ότι επιχειρεί να τους δώσει περιεχόµενο διαφορετικό και υπερισχύον της λαϊκής βούλησης και της λαϊκής κυριαρχίας. Με άλλα λόγια εκλαµβάνει ότι πάνω από τη βούληση του νοµοθετικού σώµατος, που εκπροσωπεί τον λαό, υπάρχει η έννοια του έθνους που έχει συγκεκριµένο κανονιστικό περιεχόµενο, το οποίο υπερισχύει και περιορίζει τις επιλογές.