Χαμένοι μεταξύ του "ψηφίστηκε" και του "έγινε"

22.4.13

Παρακολουθώ εδώ κι αρκετά χρόνια την αρθρογραφία του καθηγητή κ. Νίκου Μαραντζίδη και συχνά συμφωνώ με τα σχόλια και τις παρατηρήσεις. Διαβάζοντας όμως το χθεσινό άρθρο του στην Καθημερινή της Κυριακής, ομολογώ ότι ένιωσα πραγματικά περίεργα.

Γράφει ο κ. Μαραντζίδης:

Ποιος θα στοιχημάτιζε μερικά χρόνια νωρίτερα πως θα ερχόταν μια μέρα που στη χώρα μας θα μπορούσαν να απολυθούν...



...μαζικά επίορκοι ή ακατάλληλοι δημόσιοι υπάλληλοι; Πως το πολιτικό σύστημα, ή τουλάχιστον τα πιο έλλογα τμήματά του, θα αποδεχόταν την προοπτική περιορισμού του ανθρώπινου δυναμικού της κρατικής μηχανής μέσω απολύσεων;

Ποιος θα στοιχημάτιζε, έστω και ένα ευρώ, πως θα ερχόταν μια μέρα που το πανεπιστημιακό άσυλο θα καταργείτο και η συντεταγμένη πολιτεία θα αναγνώριζε πως και στα ελληνικά πανεπιστήμια πρέπει να ισχύουν οι νόμοι του ελληνικού κράτους.

Με όλο τον σεβασμό και χωρίς να θέλω να γίνω εριστικός, το πρώτο πράγμα που αναρωτήθηκα είναι αν ο κ. Μαραντζίδης ζει μόνιμα στη χώρα μας ή σχολιάζει από κάποιο άλλο σημείο του πλανήτη.

Αναφέρεται στη χώρα της οποίας ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε μόλις πρόσφατα την πρόσληψη 1.800 υπαλλήλων στο Δημόσιο ως απάντηση στις «αποχωρήσεις» κι όχι «απολύσεις» άλλων 1.800;

Τι άλλαξε στο Δημόσιο Πανεπιστήμιο μετά την κατάργηση του ασύλου; Σταμάτησαν να δέρνονται μεταξύ τους τα μέλη των φοιτητικών παρατάξεων; Σταμάτησαν να πουλάνε πρέζα έξω από τη Νομική; Το ΤΕΙ Πατρών δεν ανήκει στην ελληνική επικράτεια;

Δεν ανήκω σε εκείνους που ισοπεδωτικά καταλήγουν στο ότι δεν έχει αλλάξει τίποτα σε αυτή τη χώρα αλλά είμαι σίγουρος ότι τα όσα ζούμε τα τελευταία χρόνια δεν δικαιολογούν τη συγγραφή ενός τέτοιου άρθρου.

Ας πάψουμε επιτέλους να μπερδεύουμε το τι ψηφίστηκε να γίνει με το τι έγινε τελικά!