Η Τέχνη που προσαρμόζεται στα γούστα της Χρυσής Αυγής

20.6.13

Ο Σταμάτης Κραουνάκης, ο άνθρωπος που μαζί με τη Λίνα Νικολακοπούλου έχει υπογράψει μερικά από τα πιο σπουδαία κομμάτια των τελευταίων ετών, διέθεσε την Τέχνη του στις ανάγκες των καιρών, μελοποιώντας βρισιές.

Νομίζω ότι οι ίδιοι του οι στίχοι εξηγούν τα πάντα, δεν χρειάζεται..



...κάποιο άλλο βαθυστόχαστο σχόλιο. Nα το έργο του, αφιερωμένο στον Α.Γεωργιάδη:

Όπου κι αν πας θα σαι πάντα εκεί,
με την ξανθιά την κουλή να σε λέει Μπουμπούκο.
Κι αναρωτιέμαι η καριόλα τι χρώμα φοράει βρακί
Έλα! Τα βούρλα φυτρώνουν στο βούρκο!

Πάμε στον Άδωνι για φραπέ,
που μας λέει κουμμούνια, φρικιά,
τον σιχαίνονται και οι φοιτητές
κι εκείνος βγαίνει με μία ξινή, νευρικιά,
Ευγενία τη λένε που λες.

Και κυκλοφορεί ξετσίπωτα,
ένα σόι, ένα τίποτα.
Κι είμαστε η λαχτάρα του
και του γαμιέται όλη η φάρα του.




Είναι ο ίδιος ο άνθρωπος που στα χρόνια της ευημερίας μετέτρεψε το συγκρότημα του «Σπείρα-Σπείρα» σε Μη Κυβερνητική Οργάνωση για να εισπράττει τις αντίστοιχες επιδοτήσεις του Υπ.Εργασίας.

Δεν λυπάμαι για τον ίδιο. Λυπάμαι κυρίως για εκείνες τις ρητορικές που παράγουν τέτοιου τύπου είδωλα.