Κίνδυνος ευτελισμού για τη λέξη «μεταρρύθμιση»

24.7.13

Στην Ελλάδα του 21ου αιώνα οι λέξεις και τα νοήματα διαστρεβλώνονται και ευτελίζονται. Ετσι τον πιο δημοκρατικό φόρο, που είναι ο φόρος ακίνητης περιουσίας, τον είπαμε «χαράτσι», την παραβίαση των νόμων τη βαφτίσαμε ανυπακοή, το πανεπιστημιακό άσυλο, από κιβωτός ιδεών, έγινε γιάφκα για αναρχικούς και λαθρεμπόρους...

Τώρα κινδυνεύει από την ίδια πρακτική και η έννοια των μεταρρυθμίσεων, σε μια στιγμή που η χώρα μας τις έχει μεγαλύτερη ανάγκη...



...παρά ποτέ. Και τις έχει ανάγκη παντού: στο Δημόσιο, στη φορολογία, στην εκπαίδευση, στον πολεοδομικό σχεδιασμό, στο παραγωγικό μοντέλο, στα πάντα.

(...)Εκείνο, όμως, που μοιάζει ακόμα πιο επικίνδυνο είναι οι πραγματικοί μεταρρυθμιστές -όσοι και όπου υπάρχουν- να προχωρούν άτσαλα, χωρίς σκέψη και προγραμματισμό. Οπως έγινε με το «μαύρο» στην ΕΡΤ, όπως υλοποιείται η κινητικότητα των δημοσίων υπαλλήλων, όπως επανεξετάζεται για νιοστή φορά ο ΦΑΠ και η νομιμοποίηση των αυθαιρέτων, όπως εφαρμόζεται η εκλογίκευση νοσοκομείων και σχολείων. Ολα είναι μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν επειγόντως, που θα έπρεπε να είχαν γίνει εδώ και πολύ καιρό. Τώρα είμαστε αναγκασμένοι να τις κάνουμε γρήγορα και βίαια.

O Ξενοφών Γιαταγάνας γράφει εδώ για τον ευτελισμό της λέξης «μεταρρύθμιση».