Η ενδιαφέρουσα τοποθέτηση Ρέππα για το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ

4.9.13

Λοιπόν, μπορεί ο Δημήτρης ο Ρέππας να ήταν ένας από τους χειρότερους υπουργούς της κυβέρνησης Παπανδρέου, μπορεί να με χωρίζει άβυσσος από τα πιστεύω και τις πρακτικές αλλά βρήκα πραγματικά ενδιαφέρον αυτό που είπε χθες για το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ.

Διαβάστε το:

(...)Η σχέση μας με το ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να είναι μονοσήμαντη και δεν μπορεί κάποιος να τη διαχειριστεί σ' ένα επίπεδο και μόνο. Προσυπογράφω όλα όσα κάποιος μπορεί να υποστηρίξει...



...για τα προβλήματα στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, την απουσία πειστικού προγραμματικού εναλλακτικού λόγου, αλλά και τις αποκλίνουσες θέσεις του, σε σχέση με το ΠΑΣΟΚ, σε πολλούς τομείς.

Καλώ όμως να σκεφτούμε ότι στην πολιτική μετράει ο συσχετισμός δυνάμεων και ο ΣΥΡΙΖΑ διαθέτει ένα σημαντικό εκλογικό ποσοστό, που το απέκτησε όχι σαν προϊόν της δικής του πολιτικής. Είναι αποτέλεσμα δικής μας αδυναμίας. Τα κομμουνιστοκογενή χαρακτηριστικά του ΣΥΡΙΖΑ που ανακαλούν την παραδοσιακή Αριστερά, δεν πρόκειται ποτέ να συγκινήσουν ούτε να υιοθετηθούν από το συντριπτικά μεγάλο ποσοστό του εκλογικού σώματος που επιλέγει τον ΣΥΡΙΖΑ.

Σε κάθε κοινοβουλευτική δημοκρατία λειτουργεί ο διπολισμός, που προσφέρει σταθερότητα και εναλλακτικότητα. Το ΠΑΣΟΚ οφείλει να αποκαταστήσει τη φυσιολογία του κοινοβουλευτισμού, που περιλαμβάνει αφενός τη ΔΕΞΙΑ αφετέρου την ΑΡΙΣΤΕΡΑ. Και αυτό μέσω της επανίδρυσής του. Είναι η μεταπολίτευση του ΠΑΣΟΚ για την οποία μίλησα στην αρχή. Γιατί όπως έχω ξαναπεί, η χώρα δεν έχει ανάγκη από δύο Ν.Δ. ή από δύο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά από ένα ΠΑΣΟΚ, ένα ΠΑΣΟΚ χωρίς εισαγωγικά. Μπροστά στις πολιτικές εξελίξεις διακυβέρνησης της χώρας που δεν σταματούν να τρέχουν, ταυτοχρόνως είναι σε εξέλιξη και οι αναζητήσεις για την κεντροαριστερά, και αυτές επηρεάζονται καθοριστικά από την πολιτική που στηρίζει κάθε κόμμα.

Πώς μπορεί να εξελιχθεί μία συζήτηση ανάμεσα σε δυνάμεις που είναι στην κυβέρνηση και εφαρμόζουν μία πολιτική με δυνάμεις που διαφωνούν και αποχωρούν από την κυβέρνηση; Πώς μπορεί να επιτευχθεί η μεγάλη Κεντροαριστερά, όταν στο εγχείρημα δεν έχει θέση εξ ορισμού το κόμμα που στεγάζει εκλογικά το μεγαλύτερο ποσοστό των πολιτών οι οποίοι αυτοχαρακτηρίζονται κεντροαριστεροί. Είναι υποτιμητικό για την Κεντροαριστερά να την περιορίζουμε σε μονοψήφιο ποσοστό. Το ποσοστό του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ με άλλες Κινήσεις αθροιζόμενα, δίνουν και πάλι σύμφωνα με τις μετρήσεις μονοψήφιο ποσοστό εκλογικής επιρροής. Αυτή είναι η Κεντροαριστερά στην Ελλάδα; Και σε τελευταία ανάλυση είναι κεντροαριστερός αυτός που στηρίζει την κυβερνητική πολιτική και πρακτική, ενώ δεν είναι όποιος διαφωνεί και την αντιστρατεύεται;

Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να είναι ανοικτό στο ενδεχόμενο της προοπτικής σύμπραξης με το ΣΥΡΙΖΑ, για το σχηματισμό κυβέρνησης αν οι συνθήκες το επιβάλουν. Δεν είναι περισσότερο επιζήμιο ούτε λιγότερο ωφέλιμο για την χώρα κάτι τέτοιο, απ' ότι η σύμπραξη με τη Ν.Δ. σε αυτήν την πολιτική βάση. Για να έχει τύχη η αναζήτηση της ανασύνθεσης της Κεντροαριστεράς, δεν πρέπει ούτε να περιοριστεί το εύρος των συμμετεχόντων ούτε να αρκεστεί σε μια εξωτερική συγκόλληση φορέων και προσώπων.

Βεβαίως παραμένει στην πρώτη γραμμή, για όποιο εγχείρημα ανασύνθεσης του πολιτικού σκηνικού και όχι μόνο της κεντροαριστεράς, το θέμα της αυτονομίας της πολιτικής και των πολιτικών. Η ανασύνθεση της κεντροαριστεράς, στο πλαίσιο της διαμόρφωσης ενός νέου πολιτικού σκηνικού δεν θα γίνει αδιαφορώντας για το ρόλο των Ελλήνων πολιτών, το ρόλο των πολιτικών, το ρόλο των πάσης φύσεως κέντρων οικονομικής δύναμης σε συνδυασμό με την επιρροή των μέσων ενημέρωσης. Οι αλλαγές στην χώρα είναι θέμα της κοινωνίας και της ιστορίας, όχι των μειοψηφικών και ολιγάριθμων ομάδων που διαθέτουν αναντίστοιχα τεράστια εξουσία και δύναμη, λόγω της θέσης στο κοινωνικο-οικονομικό διάγραμμα, είτε αυτά είναι συντεχνίες είτε είναι οικονομικά κατεστημένα. Τα κόμματα και η πολιτική, μόνον αν διαθέτουν αυτονομία μπορούν να εγγυηθούν την ανασύνθεση της κεντροαριστεράς, την ευρύτερη ανασύνθεση του πολιτικού σκηνικού και συνακόλουθα την ανασυγκρότηση της χώρας, σε μια προσπάθεια απαλλαγμένη από δουλείες και εξαρτήσεις. Αλλιώς, όπως έχω ξαναπεί, τα κόμματα είναι κρεμαστοί κήποι χωρίς ρίζες και τα πολιτικά στελέχη χειραγωγούμενοι πολιτικοί χαρταετοί. Το ΠΑΣΟΚ οφείλει να αναπτύξει έναν ζωτικό δημόσιο χώρο, για τους πολίτες και την πολιτική, μακριά από τα δόγματα των πολιτικών αντιπάλων του. Απ' τη μια ο κρατισμός, που παίρνει πολλά και προσφέρει ελάχιστα.

Απ' την άλλη ο αγοραίος νεοφιλελευθερισμός, που καθιστά τα οικονομικά και κοινωνικά προνόμια φυσικό νόμο της κοινωνίας, πρέπει να αντιμετωπιστούν με μία πρόταση από το ΠΑΣΟΚ ως πρόταση της Κεντροαριστεράς. Ούτε ως φιλική συμμετοχή στο έργο της δεξιάς, ούτε ως αιχμαλωσία στην παραδοσιακή αριστερά. Το ΠΑΣΟΚ μπορεί να υπάρξει μόνο ως κεντροαριστερά, αλλιώς θα υφίσταται διαρκή ταπείνωση και θ' αναγκαστεί σε άτακτη φυγή από τη δημόσια ζωή της χώρας.