Παραθέτω ένα απόσπασμα από την ενδιαφέρουσα ομιλία του Φίλιππου Σαχινίδη στις εκδηλώσεις για τον εορτασμό της 3ης Σεπτεμβρίου από το ΠΑΣΟΚ:
Μια από τις πολύπλευρες συνέπειες της κρίσης υπήρξε η ανατροπή της αρχιτεκτονικής του πολιτικού συστήματος όπως αυτή διαμορφώθηκε μετά την μεταπολίτευση. Πιστεύω ότι η νέα ισορροπία που βρίσκει την κεντροαριστερά και τον μεταπολιτευτικό εκφραστή της το ΠΑΣΟΚ αποδυναμωμένο είναι ασταθής και προσωρινού χαρακτήρα.
Το νέο ΠΑ.ΣΟ.Κ., το ΠΑΣΟΚ μετά την κρίση για να διεκδικήσει το ρόλο του στη...
...νέα αρχιτεκτονική του πολιτικού συστήματος οφείλει να επαναπροσδιορίσει ποιους θέλει να εκφράσει.
Αυτοί δεν μπορεί να είναι άλλοι από τον κόσμο της εργασίας αλλά και τον κόσμο της δημιουργίας. Οι επιχειρηματίες των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι επιστήμονες και οι ερευνητές όλοι αυτοί που με την δημιουργική τους πρωτοβουλία θα βγάλουν την Ελλάδα από την κρίση.
Το ΠΑΣΟΚ, που ξεκίνησε ως κίνημα αλλαγής, πρέπει να συνεχίσει τη πορεία του ως ο πολιτικός φορέας των πολιτικών αλλαγών αλλά και των μεταρρυθμίσεων, της δίκαιης κατανομής των βαρών και της προστασίας αυτών που έχουν ανάγκη και της παροχής ευκαιριών στους νέους και σε όσους έχουν διάθεση δημιουργίας.
Εξίσου σημαντικό, είναι να προσδιορίσει το ΠΑΣΟΚ με ποιούς μπορεί και πρέπει να συμμαχήσει, στο όνομα ποιών αξιακών αναφορών, με ποιές προγραμματικές συμφωνίες και με ποιά στόχευση. Πιστεύω όμως, ότι οι συμμαχίες που θα επιδιώξουμε δεν μπορεί να ακυρώνουν τον λόγο ύπαρξής μας και αυτή η επισήμανση αφορά συμμαχίες και προς τις δύο κατευθύνσεις.
Σήμερα, με αφορμή την αλλαγή του Συντάγματος αλλά και το άνοιγμα τη συζήτησης για τον εκλογικό νόμο, το ΠΑΣΟΚ έχει μια μοναδική ευκαιρία ώστε με τις παρεμβάσεις του να γίνουν οι αναγκαίες αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας του πολιτικού συστήματος.
Η δημόσια συζήτηση αλλά και οι συζητήσεις με τους Ευρωπαίους εταίρους στην επόμενη αξιολόγηση της πορείας της ελληνικής οικονομίας, που θα ξεκινήσει στα μέσα του Σεπτεμβρίου, δεν πρέπει να εγκλωβιστεί στο θέμα της δημοσιονομικής προσαρμογής, που σε μεγάλο βαθμό έχει ολοκληρωθεί.
Πρέπει να επικεντρωθεί στην προετοιμασία της εξόδου της χώρας από το Μνημόνιο και στην παρακολούθηση του μετασχηματισμού της ελληνικής οικονομίας.
Το ΠΑΣΟΚ εδώ έχει τη δυνατότητα να πιέσει την κυβέρνηση προς την κατεύθυνση αυτή.
Οι καθυστερήσεις στην αναδιάρθρωση της οικονομίας εξαντλούν τις αντοχές της κοινωνίας τροφοδοτώντας ακραίες συμπεριφορές και πολιτικές επιλογές. Η κοινωνία ακροβατεί και μαζί της και οι ισορροπίες στο πολιτικό σύστημα. Η Δημοκρατία για πρώτη αφορά μετά το 1974 απειλείται ξανά.
Τέσσερα χρόνια μετά το ξέσπασμα της κρίσης η χώρα βρίσκεται σε ένα κομβικό σημείο σε ό,τι αφορά τις δυνατότητές της να συνεχίσει την υλοποίηση των διαρθρωτικών αλλαγών, που θα της επιτρέψουν να βγει οριστικά από την οικονομική και κοινωνική κρίση και να διασφαλίσει κατακτήσεις, όπως η συμμετοχή στην ΟΝΕ.
Η κυβέρνηση σε αυτήν την κρίσιμη στιγμή οφείλει να διευκολύνει τον μετασχηματισμό της οικονομίας και το ΠΑΣΟΚ να την πιέζει προς τη κατεύθυνση αυτή. Αυτή είναι η μόνη επιλογή που διασφαλίζει ότι η οικονομία θα δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας και εισοδήματα και θα ενισχύσει και την κοινωνική και πολιτική σταθερότητα.