Είμαστε φοιτήτριες του τμήματος Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία σε ένα από τα μεγαλύτερα Πανεπιστήμια της χώρας, του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Πήραμε, λοιπόν, την πρωτοβουλία να απευθυνθούμε σε εσάς θεωρώντας σας ως τον πλέον αρμόδιο να ακούσει τα ερωτήματά μας και να λάβει υπόψη του την υφιστάμενη κατάσταση του Τμήματος μας.
Εδώ και κάποια χρόνια ο αριθμός των καθηγητών μας όλο και λιγοστεύει. Όσοι βγήκαν στη σύνταξη (και είναι πολλοί) δεν αντικαταστάθηκαν. Ενώ κάθε χρόνο είχαμε λίγες νηπιαγωγούς αποσπασμένες για τις πρακτικές ασκήσεις μας, φέτος μάθαμε ότι δεν υπάρχει καμία. Σε αυτά έρχεται να προστεθεί και το γεγονός ότι χάνεται το 40% των διοικητικών υπαλλήλων του πανεπιστημίου μας.
Πώς είναι δυνατόν να συνεχίσει να λειτουργεί ομαλά το Τμήμα μας; Πώς μπορούμε χωρίς τη γραμματεία να κάνουμε δηλώσεις μαθημάτων, εγγραφές, δηλώσεις συγγραμμάτων κ.ά; Πώς μπορεί με όλο και λιγότερους καθηγητές να γίνονται κανονικά τα μαθήματα; Πώς μπορεί με όλο και λιγότερα χρήματα για τα έξοδα του Τμήματος να μην επηρεαστεί η ποιότητα των σπουδών μας; Είναι δυνατόν όλα αυτά να μην επηρεάσουν το κύρος και την αξιοπιστία του Τμήματος μας και ευρύτερα του ελληνικού Πανεπιστημίου;
Λίγα από αυτά που μάθαμε, είναι να μην αναζητούμε τις εύκολες λύσεις, αλλά να σκεφτόμαστε πέρα από τα όσα βλέπουμε και νομίζουμε για το κάθε μαθητή, πως ένας εκπαιδευτικός πρέπει να ακούει με προσοχή ότι έχει να του πει το κάθε παιδί ξεχωριστά, όπως ακριβώς και ένας πολιτικός ηγέτης, πως ο εκπαιδευτικός είναι υπεύθυνος για την πορεία των μαθητών του, όπως και ένας πολιτικός ηγέτης για την πορεία της χώρας του.
Κι ακόμη μάθαμε ότι η εκπαίδευση είναι ένα αγαθό κοινό για όλους και το έχουν περισσότερο ανάγκη όσοι είναι αδύναμοι κοινωνικά. Οι άλλοι μπορούν να πληρώσουν για να το αποκτήσουν.
Καθώς λοιπόν το δημόσιο Πανεπιστήμιο, είναι ένα δημόσιο αγαθό ζωτικής σημασίας για τις νέες γενιές και το μέλλον αυτού του τόπου, θέλουμε να μπορέσουμε να συνεχίσουμε τη φοίτησή μας σε αυτό και να εξακολουθήσουμε να έχουμε μια εκπαίδευση υψηλής ποιότητας. Ελπίζουμε να μην είναι ήδη πολύ αργά!
Με εκτίμηση,
Φοιτήτριες από το 4ο έτος του Τ.Ε.Α.Π.Η
Σχόλιο Παραπολιτικής: Έχω γράψει ξανά ότι αυτό που γίνεται ειδικά με τους διοικητικούς υπαλλήλους του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών είναι αδιανόητο κι ότι δεν θα πρέπει να μας ξεγελά ο ακραίος τρόπος που επέλεξε ο μη σοβαρός πρύτανης του ιδρύματος να το αντιμετωπίσει.
Δεν αποτελεί μεταρρύθμιση το να εφαρμόζεις οριζόντια μέτρα σε ιστορικά ιδρύματα, όταν έχεις διστάσει να κλείσεις εντελώς άχρηστα τμήματα της πλάκας.
