(...)Η Κυβέρνηση, κύριοι συνάδελφοι, έχει πολιτικά προβλήματα και διαχειριστικές αδυναμίες. Παραδείγματος χάριν, την ύστατη στιγμή δεν έχουμε καταφέρει να επιτύχουμε αυτά τα οποία έχουμε συμφωνήσει, με αποτέλεσμα να μην έχουμε πειστικό τρόπο για να κάνουμε ουσιαστική πολιτική διαπραγμάτευση. Αυτό θα ήταν ένα στοιχείο κριτικής.
Επίσης, η Κυβέρνηση έχει αναλάβει κάποιες δεσμεύσεις: Όχι σε νέα δημοσιονομικά μέτρα, πρωτογενές πλεόνασμα από φέτος, από το 2013, πολιτική διαπραγμάτευση για το δημοσιονομικό κενό του 2014. Αντιμετώπιση του χρηματοδοτικού κενού που θα προκύψει το 2014 και πιθανόν να αποτελέσει ένα ουσιαστικό δίλημμα, για το αν τελικά θα προσφύγουμε σε νέο δανεισμό από τους εταίρους μας ή εάν θα επιχειρήσουμε να βγούμε στις αγορές με ένα λογικό επιτόκιο της τάξης του 5-6 %. Αυτά είναι ζητήματα, τα οποία θα μπορούσαν να αποτελέσουν πραγματικές αιτίες για την κατάθεση μιας πρότασης δυσπιστίας, όχι σε αυτόν το χρόνο ίσως, στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα. Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε να καταθέσει σήμερα πρόταση δυσπιστίας και να ταυτίσει αυτήν την πρόταση μ’ αυτά τα οποία είπα προηγουμένως.
Συγχρόνως, η συζήτηση στην Αίθουσα αναδεικνύει και ένα άλλο ζήτημα, το ότι δηλαδή δεν υπάρχει εναλλακτική πρόταση για άλλη Κυβέρνηση. Δεν υπάρχει εναλλακτική πρόταση με οικονομικό περιεχόμενο. Δεν υπάρχει εναλλακτική πρόταση με πολιτικό περιεχόμενο. Δεν θα αλλάξουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση τα πράγματα και οι συσχετισμοί το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα.
Τι θα κάνει, λοιπόν, μία νέα κυβέρνηση μετά τις επόμενες εκλογές, όποτε κι αν αυτές γίνουν; Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι παίρνει κάποια πλειοψηφία ο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν θα συνεργαστεί, βεβαίως, με τη Χρυσή Αυγή. Το ΚΚΕ δεν θέλει να ακούσει για τέτοια συνεργασία. Η συνεργασία με τον κ. Καμμένο και τους Ανεξάρτητους Έλληνες θα ήταν μία παρά φύσιν συνεργασία και νομίζω ότι όλοι οι Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να συμφωνήσουν σ’ αυτό. Τι σκέφτεται να κάνει; Μήπως θα έπρεπε να σκεφτεί την κεντροαριστερά; Και μη μου πείτε ότι δεν θέλετε να έχετε επαφές μ’ αυτό το χώρο. Το σύνολο σχεδόν των ψηφοφόρων σας και τα μισά σας στελέχη είναι σοσιαλδημοκράτες. Περί αυτού πρόκειται. Αν δεν αποδεχθείτε αυτήν την πραγματικότητα, τότε λάθος αρμενίζετε ή δεν ομολογείτε την πραγματικότητα την οποία όλοι γνωρίζουμε.
Μιλάμε, λοιπόν, για μία εναλλακτική σκέψη για μετά τις επόμενες εκλογές. Θέλω να σας πω –δεν έχω και πολύ χρόνο- ότι εμείς εν πλήρει συνειδήσει και με απόλυτη επίγνωση συνεργαστήκαμε με τη Νέα Δημοκρατία για την Κυβέρνηση και σε πρώτο χρόνο με τα τρία κόμματα μαζί, αλλά και σε δεύτερο χρόνο, γνωρίζοντας ότι αυτό ήταν η εθνική επιταγή αυτή τη στιγμή.
Γνωρίζουμε, νοιώθουμε και βιώνουμε μία αντίφαση μέσα στην οποία ζούμε, να μιλάμε, δηλαδή, για την κεντροαριστερά και για το παρελθόν μας και να αναγκαζόμαστε να συνεργαζόμαστε με την κεντροδεξιά. Συγχρόνως, αναγνωρίζουμε κι ένα αδιέξοδο, το οποίο φαίνεται να υπάρχει σε αρκετές πτυχές του κυβερνητικού προγράμματος, διότι γνωρίζουμε ότι μία μονομερής απόφαση για έξοδο της χώρας από το πρόγραμμα στο οποίο βρισκόμαστε σήμερα, σ’ αυτή τη φάση θα ήταν καταστροφική.
