Πριν από μερικές μέρες, έγινε γνωστό ότι ο κ. Σεργουλόπουλος έγινε πατέρας κι ένα σημαντικό μέρος της κοινής γνώμης ένιωσε την ανάγκη να πάρει θέση. Κάνουν παιδιά και οι gay;
Ε λοιπόν κάνουν, ίσως γιατί είναι κανονικοί άνθρωποι όπως όλοι οι υπόλοιποι. Κατά τη γνώμη μου, η μόνη ενδιαφέρουσα πτυχή του συγκεκριμένου θέματος είναι η στάση του Κράτους απέναντι σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που θέλουν να γίνουν γονείς.
Στην Ελλάδα δεν επιτρέπεται ο γάμος ομοφύλων ζευγαριών κι επίσης είναι ουσιαστικά απίθανο να καταφέρει ένα τέτοιο ζευγάρι να υιοθετήσει κάποιο παιδί, αν και αξίζει να σημειωθεί ότι γενικότερα είναι αρκετά δύσκολο να υιοθετήσει κάποιος ένα παιδί στη χώρα μας.
Μιας και το Κράτος λοιπόν δείχνει ότι θέλει να...προστατεύσει την κοινωνία μας από παιδιά όπως αυτό του κ. Σεργουλόπουλου, αναρωτιέμαι αν θα επιλέξει κάποιος μέσο καταστολής μετά τη γέννηση του. Θα το κατασχέσει; Θα μας λυτρώσει από τον κίνδυνο;
Μήπως αντί να συζητάμε για ανοησίες και για πράγματα που δεν μας πέφτει λόγος, να συνειδητοποιήσουμε ότι το Κράτος θα πρέπει να περιοριστεί στο ρόλο του εγγυητή της ελευθερίας και της αυτοδιάθεσης των ατόμων στο συγκεκριμένο θέμα; Μήπως αντί να ασχοληθούμε με το κάθε παιδί του Φώτη, να ασχοληθούμε με τον κάθε Φώτη που μπορεί και θέλει να αγαπήσει κάποιο παιδί και το Κράτος δεν του το επιτρέπει;
Αν αύριο εγώ, ως ετεροφυλόφιλος, φέρω στον κόσμο ένα παιδί, κανείς δεν θα με κρίνει και κανείς δεν θα με αξιολογήσει ως νέο πατέρα. Δεν θα κινητοποιηθεί ο κρατικός μηχανισμός για να διαπιστώσει αν θα μπορέσω να το μεγαλώσω σε «υγιές» περιβάλλον.
Tον περασμένο Μάρτιο, ο Αμερικανικός Σύλλογος Παιδιατρικής εξήγησε ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός των γονιών, βιολογικών ή θετών, δεν έχει σημαντικές επιπτώσεις στην ψυχοσύνθεση και την κοινωνικοποίηση των παιδιών. Κοινώς, μάλλον δεν έχει μείνει και τίποτα φοβερά να συζητήσουμε και να υπερ-αναλύσουμε.
