Τις τελευταίες μέρες έχει ξεκινήσει μια μεγάλη κόντρα μεταξύ του υπουργού Υγείας Α.Γεωργιάδη και του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με τα γενόσημα φάρμακα, με τις δυο πλευρές να ανταλλάσσουν, όπως το συνηθίζουν, βαριές κουβέντες.
Προσωπικά, δεν νιώθω ότι έχω την απαραίτητη γνώση και κατάρτιση ώστε να τοποθετηθώ με ασφάλεια στο συγκεκριμένο θέμα. Εξάλλου, βρίσκω εξοργιστικό ότι ακόμα και σε αυτό το σύνθετο και τεχνικό θέμα έχουμε χωριστεί σε δίπολα και οι μετριοπαθείς φωνές πνίγονται και πάλι.
Παρ' όλα αυτά, ακόμα κι αν κάποιος δεν γνωρίζει άριστα τον χώρο του φαρμάκου, μπορεί να διαπιστώσει κάποια αληθινά παράξενα πράγματα τα οποία συμβαίνουν. Αναρωτιέμαι αν η κουλτούρα της Αριστεράς «αντέχει» ρεπορτάζ όπως αυτό που φιλοξενεί σήμερα η Αυγή κατά συγκεκριμένης εταιρείας, το οποίο υπογράφεται από «ειδικό συνεργάτη» και θα μπορούσε κάλλιστα να είναι non-paper μιας ανταγωνιστικής εταιρείας.
Όταν οι περισσότεροι γνωρίζουμε πόσο στενές ήταν για δεκαετίες οι σχέσεις των ελληνικών φαρμαβιομηχανιών με το εγχώριο πολιτικό σύστημα (ιδιαίτερα με τη συντηρητική παράταξη), τέτοιες κινήσεις εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ μόνο καχύποπτους μπορούν να μας κάνουν σχετικά με τις θέσεις που το κόμμα και συγκεκριμένα στελέχη του με θέρμη διατυπώνουν.
Όσο απεχθής κι αν μου είναι ο προσφάτως αγενέστατος τρόπος με τον οποίο έχει επιλέξει να πολιτεύεται και να εκφράζεται ο Άδωνις Γεωργιάδης, θεωρώ πολύ πιο εντυπωσιακό ότι για πρώτη φορά στο στόμα ενός αριστερού κόμματος μπήκαν λέξεις υποστήριξης βιομηχάνων αλλά και λέξεις απαξίωσης χωρών όπως η Ινδία και το Πακιστάν που θα περίμενε κανείς να ακούσει μάλλον από τη Χρυσή Αυγή.
Ας προσέξουν πάντως στην Κουμουνδούρου, γιατί δεν χρειάζεται και φοβερή σκέψη για να καταλάβει ο οποιοσδήποτε ότι οι «ειδικοί συνεργάτες» υποδηλώνουν και «ειδικές σχέσεις», έστω κι αν αυτές είναι πρόσφατες.
.jpg)