Τον Ιανουάριο του 2015, ταλαιπωρημένο από τον κυβερνητισμό και από την πεισματική άρνηση του τοξικού Ευάγγελου Βενιζέλου να κάνει πίσω, το ΠΑΣΟΚ σημείωσε τη χειρότερη εκλογική επίδοση στην ιστορία του.
Η εκτίμηση ότι αυτή ίσως ήταν η τελευταία φορά που το ιστορικό κόμμα θα κατάφερνε να μπει στη Βουλή ήταν κάτι παραπάνω από εύλογη, πόσο μάλλον από τη στιγμή που το Ποτάμι είχε καταφέρει να συγκεντρώσει μεγαλύτερο ποσοστό και η κόντρα Παπανδρεϊκών-Βενιζελικών δεν έμοιαζε να υποχωρεί.
Από τότε μέχρι τις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου άλλαξαν πάρα πολλά και κυρίως αντικαταστάθηκε το απεχθές υψωμένο δάχτυλο του Ευάγγελου Βενιζέλου από τη μετριοπαθή δημόσια παρουσία της Φώφης Γεννηματά. Χωρίς φανφάρες, η νέα πρόεδρος του κόμματος κατάφερε να συνεργαστεί άψογα και...αναίμακτα με τη Δημοκρατική Αριστερά, έφερε πίσω όσους διασώθηκαν από τις ακραίες λογικές που επικράτησαν στην κόντρα ΠΑΣΟΚ-Κινήματος και κατάφερε σε αρκετά μεγάλο βαθμό να διακόψει τον σφιχτό εναγκαλισμό του κόμματος με τη Δεξιά.
Κάπως έτσι, το ΠΑΣΟΚ κατάφερε να αναρριχηθεί στη 4η θέση, μένοντας μόλις 40.000 ψήφους πίσω από την εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής. Κατάφερε επίσης να κερδίσει καθαρά και άνετα την άτυπη μάχη με το Ποτάμι και έτσι σήμερα η πρωτοβουλία των επόμενων κινήσεων στον προοδευτικό χώρο ανήκει στη Χαριλάου Τρικούπη.
Το μεγάλο δώρο όμως στο ΠΑΣΟΚ το έκανε ο Αλέξης Τσίπρας, επιλέγοντας ξανά τους Ανεξάρτητους Έλληνες για τον σχηματισμό της κυβέρνησης του. Το ΠΑΣΟΚ απαλλάσσεται, τουλάχιστον προς το παρόν, από τα κυβερνητικά καθήκοντα εφαρμογής του Μνημονίου και επιστρέφει στην εξέδρα, κερδίζοντας έξτρα χρόνο για να ανασυγκροτηθεί και προετοιμάσει τα επόμενα βήματα του.
Για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό, στο ιστορικό κίνημα της 3ης Σεπτεμβρίου μπορούν να χαμογελούν. Αν μείνουν προσγειωμένοι και φιλόδοξοι, σε λίγους μήνες μπορεί και να χαμογελούν ακόμα περισσότερο.
