Πριν απο λίγες εβδομάδες, ο εκλεγμένος με το Ποτάμι Ιλχάν Αχμέτ εντάχθηκε στην Κ.Ο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, μετά από μια θερμή δημόσια συνάντηση του με τη Φώφη Γεννηματά.
Σε πρόσφατη εξαιρετική εκδήλωση που διοργανώθηκε στην Αθήνα, ο κ. Αχμέτ υπερασπίστηκε την εφαρμογή της Σαρίας στη Θράκη, παρόλο που στο πάνελ κλήθηκε ως εκπρόσωπος ενός προοδευτικού κόμματος με πολύχρονους αγώνες για την ισότητα και την ελευθερία όλων των ανθρώπων.
Παραθέτω ένα απόσπασμα από το σχετικό ρεπορτάζ της Εφημερίδας των Συντακτών:
Από την άλλη, ο Ιλχάν Αχμέτ, δικηγόρος και βουλευτής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, εκφράζει το κομμάτι της μειονότητας που θεωρεί τη Σαρία μέρος της παράδοσής της και επιθυμεί να διατηρηθεί. Ο ίδιος λέει ότι «αυτό που εφαρμόζεται στην πράξη δεν είναι Σαρία, έχει χροιά Ισλαμικού Δικαίου, αλλά στην ουσία είναι εθιμικό δίκαιο», θεωρώντας ότι αποτελεί πλούτο!
Τάσσεται λοιπόν κατά της κατάργησης του νόμου αυτού, ιδίως μονομερώς, επικαλούμενος το Σύνταγμα και τη Συνθήκη της Λωζάννης, η οποία όμως δεν προβλέπει ρητά τη λειτουργία ιεροδικείων. Ο Ι. Αχμέτ προτείνει απλώς κάποιες βελτιώσεις, όπως να μπορούν οι ενδιαφερόμενοι να επιλέξουν με ποιο Δίκαιο θα εκδικαστούν οι υποθέσεις τους, μόνο όμως εάν συμφωνούν σε αυτό και οι δύο πλευρές. Διαφορετικά, να παραμένουν στο ισλαμικό.
Θα είχε ενδιαφέρον να τοποθετηθεί επίσημα η Δημοκρατική Συμπαράταξη για το αν αποτελεί πλέον θέση του κόμματος η υπεράσπιση της εφαρμογής της Σαρίας στη Θράκη. Θα αποτελούσε ιστορικό παράδοξο η πρώτη γυναίκα πρόεδρος του κόμματος να ανέχεται την υπεράσπιση μιας νοσηρής πραγματικότητας που κυρίως υποβαθμίζει τα δικαιώματα των μουσουλμάνων γυναικών της περιοχής.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Μουσταφά, τόλμησε και διατύπωσε δημόσια την αληθινά προοδευτική άποψη για το θέμα:
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Μουσταφά, τόλμησε και διατύπωσε δημόσια την αληθινά προοδευτική άποψη για το θέμα:
Ο κ. Μουσταφά επισημαίνει ότι η εφαρμογή της Σαρίας «διαφημιζόταν από τη μειονοτική νομενκλατούρα σε συνεργασία με την πολιτεία σαν κεκτημένο της μειονότητας και σαν ένδειξη σεβασμού στη θρησκεία και την ιδιαιτερότητά της. Αυτό συνέφερε και τις δύο πλευρές. Δεν ξέφευγε από το μαντρί ο κόσμος. Εύκολα γινόταν η καθοδήγηση και η ποδηγέτηση της μειονότητας και τα θρησκευτικά συναισθήματα ήταν πάντα εύκολος τρόπος για αξιοποίηση και για πολιτικούς και για οικονομικούς λόγους και βασικά εξυπηρετούσε και την αντίληψη της πολιτείας ότι η μειονότητα είναι θρησκευτική και πρέπει να αναδειχθούν αυτά τα χαρακτηριστικά της κι όχι άλλα, όπως ας πούμε τα εθνοτικά».
Ο βουλευτής Ροδόπης τονίζει ακόμη ότι «έχει παραωριμάσει το αίτημα για την κατάργηση της Σαρίας», προσθέτοντας ότι τον πλησιάζουν άνθρωποι από τη μειονότητα που έχουν κάνει πολιτικό γάμο και οι οποίοι, φοβούμενοι μήπως μελλοντικά ο γάμος τους θεωρηθεί άκυρος από τον μουφτή, του ζητούν να τους υπερασπιστεί.
