Μακάρι να έφταιγε απλώς ο ΣΥΡΙΖΑ για τις φωτιές

16.8.17


Οι μεγάλες πυρκαγιές των τελευταίων ημερών εύλογα αποτελούν το βασικό θέμα συζήτησης στο δημόσιο διάλογο, με το επίπεδο και το περιεχόμενο της συζήτησης να δείχνει ότι ως πολίτες δυσκολευόμαστε φοβερά να αλλάξουμε μυαλά και να προχωρήσουμε μπροστά.

Από το πρώτο δευτερόλεπτο που ξεκίνησε η πρώτη πυρκαγιά, δήθεν σοβαροί «φιλοευρωπαϊστές» δημοσιολογούντες, με την ενίσχυση των αντικυβερνητικών ΜΜΕ, ξεκίνησαν υστερικά να γράφουν «που είναι το κράτος;», «να, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει διαλύσει τον κρατικό μηχανισμό», «που είναι ο Τσίπρας;» και άλλα τέτοια πιασάρικα.

Θέλω να είμαι απόλυτα ειλικρινής. Δεν τρέφω καμία ιδιαίτερη συμπάθεια στην σημερινή συγκυβέρνηση μνημονιακής Αριστεράς και ψεκασμένης Ακροδεξιάς -οι τακτικοί αναγνώστες του blog το γνωρίζουν. Δεν είμαι όμως και περαστικός από αυτή τη χώρα, δεν έχω μνήμη χρυσόψαρου και ίσως επειδή έχω ζήσει στην πρώτη γραμμή τις φονικές πυρκαγιές του 2007 στην Αχαϊα και στην Ηλεία, δεν έχω μεγάλη υπομονή στο να ακούω και να διαβάζω ανοησίες.

Ναι, οι ευθύνες της κυβέρνησης για τις πυρκαγιές είναι μεγάλες, όχι όμως φοβερά μεγαλύτερες από μιας οποιασδήποτε άλλης κυβέρνησης. Ναι, ο Αλέξης Τσίπρας έδειξε μια κάπως αδιάφορη στάση απέναντι στο δράμα χιλιάδων πολιτών αλλά μην κοροϊδευόμαστε, η εικόνα του εκάστοτε πρωθυπουργού με στολή...εκστρατείας δήθεν να συντονίζει τις ενέργειες του κρατικού μηχανισμού δεν είναι και φοβερά σοβαρή.

Πάμε στην ουσία. Αν σας δοθεί κάποτε η ευκαιρία να συνομιλήσετε ιδιωτικά με κάποιον που γνωρίζει το χώρο της πυροπροστασίας, τα όσα θα σας πει θα σας σοκάρουν και πιθανότατα δεν θα έχετε ακούσει ποτέ ξανά. Θα σας πει ότι οι πυρκαγιές στην Ελλάδα σπάνια οφείλονται σε εμπρησμούς και σχεδόν ποτέ δεν έχει αποδειχθεί ότι υπήρξε κάποιο σκοτεινό, καλά οργανωμένο πλάνο εμπρησμού ολόκληρων περιοχών.

Θα σας πει ότι ο ελέφαντας στο δωμάτιο των συσκέψεων της πυροπροστασίας είναι η ΔΕΗ και το απαρχαιωμένο δίκτυο της, δηλαδή η ιερή ΔΕΚΟ του ελληνισμού την οποία καμία κυβέρνηση δεν τολμά να αγγίξει και να εκσυγχρονίσει. Θα σας πει ότι οι περισσότερες κυβερνήσεις προτιμούν να προσεγγίσουν ρουσφετολογικά τους πυροσβέστες (υπερωρίες, μόρια μονιμοποίησης κτλ) παρά να ασχοληθούν με τον εκσυγχρονισμό του στόλου, τη σωστή διατήρηση του κ.α. Θα σας πει ότι από τη στιγμή που θα ανάψει η φωτιά, πολλά πράγματα έχουν ήδη κριθεί, κάτι που αναδεικνύει πόσο σημαντική είναι η πρόληψη του κακού μέσω της έγκαιρου και αποτελεσματικού συντονισμού όλων των αρμόδιων φορέων, ιδανικά ήδη από το προηγούμενο χειμώνα.

Τέλος, θα σας πει και κάτι ακόμα πιο σημαντικό. Την όρεξη των (λίγων) εμπρηστών και των (πολλών) τυχοδιωκτών δεν την ανοίγει η ανικανότητα του κρατικού μηχανισμού να σβήσει τις φωτιές. Την ανοίγει κυρίως η έλλειψη κτηματολογίου και σοβαρών δασικών χαρτών, δηλαδή η αιώνια αδυναμία του ελληνικού κράτους να γνωρίζει τι αναλυτικά ισχύει (ιδιοκτησία, δόμηση κ.α) σε κάθε σπιθαμή του ελληνικού εδάφους. Ακόμα και στην πιο ανεπτυγμένη χώρα του κόσμου μπορεί να ξεσπάσει μια φωτιά και να καούν μεγάλες εκτάσεις. Μόνο όμως σε τριτοκοσμικές χώρες συμβαίνει να μην ξέρει κανείς την επόμενη μέρα σε ποιον ακριβώς ανήκει η συγκεκριμένη έκταση!

Θα ήταν πραγματικά λυτρωτικό για τη χώρα και τις προοπτικές της το να έφταιγε απλώς ο ΣΥΡΙΖΑ για τις πυρκαγιές. Μακάρι να ήταν τόσο απλό το ζήτημα και να μπορούσαν οι πολίτες να το επιλύσουν απλώς με την ψήφο τους. Δεν είναι όμως, γι' αυτό και όποιος επιθυμεί αληθινά την πρόοδο της χώρας θα πρέπει να εστιάσει στις ρίζες του προβλήματος και όχι στη συχνά κωμική μικροπολιτική εκμετάλλευσης μιας τραγωδίας.