Άλλο αδέσμευτος statesman, άλλο διορισμένος troublemaker

15.3.19


Η κριτική που δέχθηκε ο Γιώργος Παπανδρέου για την υποστήριξη του στην ιστορική Συμφωνία των Πρεσπών ήταν σε μεγάλο βαθμό άδικη καθώς ήταν μια πολιτική επιλογή απόλυτα συμβατή με την πολιτική του διαδρομή είτε με την ιδιότητα του πρωθυπουργού είτε με εκείνη του πετυχημένου υπουργού Εξωτερικών.

Η κριτική όμως που δέχεται σήμερα για την παρουσία του στην εκδήλωση με τον Έβο Μοράλες και για τη χθεσινή συνέντευξη του στην ΕΡΤ είναι απόλυτα δικαιολογημένη. Η επίσκεψη του ηγέτη της Βολιβίας δεν αποτελεί κάποιο σπουδαίο πολιτικό γεγονός που να δικαιολογεί την προθυμία του να παραστεί στη σχετική ομιλία του πρωθυπουργού, όταν αρκετοί ακόμα προσκλήθηκαν και ορθώς επέλεξαν να μην πάνε.

Επίσης, δεν είναι δουλειά ενός στελέχους ενός άλλους κόμματος να παρατηρεί, εν μέσω προεκλογικής περιόδου, ότι ο Αλέξης Τσίπρας είναι χαρισματικός, πόσο μάλλον μέσω μιας τηλεοπτικής συχνότητας σκληρά ταυτισμένης με το σύστημα εξουσίας ΣΥΡΙΖΑ. Όλα αυτά μάλιστα ενώ ο Γιώργος Παπανδρέου αγωνίζεται για να κατέλθει υποψήφιος στην Αχαΐα, ώστε ουσιαστικά να διοριστεί βουλευτής χωρίς κανένα πρόσθετο άγχος.

Ο κ. Παπανδρέου είχε την επιλογή να μείνει εκτός Πολιτικής, όπως του υπέδειξε με την ψήφο του ο ελληνικός λαός στις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015, και με την ιδιότητα του πρώην πρωθυπουργού να εξελιχθεί σε ένα χρήσιμο statesman χωρίς δεσμεύσεις. Από τη στιγμή όμως που επέλεξε να επιστρέψει στην Πολιτική εντός ενός συγκεκριμένου κόμματος, οφείλει να αποφεύγει να γεννά συνεχώς στιγμές, ειδήσεις ή έστω εντυπώσεις που αξιοποιούνται επικοινωνιακά από τη σημερινή κυβέρνηση.

Δεν θα έχανε η Βενετιά βελόνι αν δεν υποδεχόταν τον Έβο Μοράλες, δεν βλέπω τον τρόπο που ενισχύεται ο προεκλογικός αγώνας του Κινήματος Αλλαγής με εγκωμιαστικά σχόλια για τον Αλέξη Τσίπρα. Tα σημαντικά λάθη της σημερινής ηγεσίας του κόμματος δεν δικαιολογούν με κανέναν τρόπο τόσο οφθαλμοφανείς προσπάθειες υπονόμευσης του εγχειρήματος εκ των έσω.