Πάγια άποψη της Παραπολιτικής είναι ότι στις Ευρωεκλογές ψηφίζουμε για την Ευρώπη. Οι Ευρωεκλογές δεν είναι ούτε δημοψήφισμα ούτε δημοσκόπηση. Είναι η στιγμή που εκατοντάδες εκατομμύρια Ευρωπαίοι πολίτες έχουν την ευκαιρία να καθορίσουν το κοινό ευρωπαϊκό μέλλον τους.
Μέσα από μια σειρά στοχευμένων αναρτήσεων, η Παραπολιτική σε αυτές τις Ευρωεκλογές θα πάρει θέση. Εξηγήσαμε γιατί δεν μπορεί να υποστηριχθεί ο ΣΥΡΙΖΑ και γιατί δεν μπορεί να υποστηριχθεί η Νέα Δημοκρατία. Σήμερα, τοποθετούμαστε θετικά και τασσόμαστε στο πλευρό του Κινήματος Αλλαγής των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών και Δημοκρατών. Για τρεις βασικούς λόγους.
1ος λόγος: Ψήφος στο Κίνημα Αλλαγής σημαίνει ψήφος στο κόμμα των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών και Δημοκρατών. Οι Ευρωπαίοι Σοσιαλιστές δεν συμμερίζονται καμία από τις ανησυχίες των λαϊκιστών και των εθνικιστών. Πάντοτε πρότειναν ως λύση την εμβάθυνση της ευρωπαϊκής συνεργασίας και ποτέ την περιχαράκωση πίσω από τα εθνικά σύνορα. Συνεχώς καλούν για περισσότερη αλληλεγγύη στο προσφυγικό και ζητούν ποινές για τις χώρες που δεν συμμετέχουν στη διαχείριση του. Στήριξαν την Ελλάδα και απέναντι στις ακραίες λογικές λιτότητας της ευρωπαϊκής Δεξιάς αλλά κι όταν οι μαθητευόμενοι μάγοι του ΣΥΡΙΖΑ πήγαν να την ρίξουν στα βράχια.
Στην ομάδα των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών ανήκει ο πετυχημένος προοδευτικός πρωθυπουργός της Πορτογαλίας Αντόνιο Κόστα αλλά και ο νικητής των εκλογών στην Ισπανία Πέδρο Σάντσεθ. Ο υποψήφιος του κόμματος για την Προεδρία της Επιτροπής Φρανς Τίμερμανς είναι ένας μετριοπαθής πολιτικός, λάτρης του «προοδευτικού ρεαλισμού» και των συναινέσεων, με ιδιαίτερο πολιτικό βάρος στις Βρυξέλλες. Καμία σχέση με τον μέτριο και διχαστικό Βέμπερ του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος.
2ος λόγος: Τώρα που τα άκρα κάνουν πάρτι, η Ελλάδα και η Ευρώπη έχουν ανάγκη από μετριοπαθή κόμματα που έχουν αποδείξει ότι μπορούν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Ναι, το Κίνημα Αλλαγής είναι ένα άχρωμο, βαρετό και εν πολλοίς παλαιομοδίτικο κόμμα, το οποίο μάλιστα παραμένει αρχηγοκεντρικό χωρίς να διαθέτει μια χαρισματική ηγεσία. Παρ' όλα αυτά, το Κίνημα Αλλαγής παραμένει στη σωστή πλευρά της Ιστορίας. Δίστασε στις Πρέσπες αλλά τουλάχιστον δεν δίστασε όταν χρειάστηκε να βάλει πλάτη για τη χώρα -και όταν την διέλυσε ο Νέρωνας Καραμανλής και όταν την δίχασε ο ανεύθυνος Σαμαράς και όταν την έριξε στα βράχια ο...περήφανα διαπραγματευόμενος Τσίπρας.
3ος λόγος: Αφού δοκιμάσαμε τα πάντα και απέτυχαν, αφού οι βαρόνοι και οι δεινόσαυροι εξακολουθούν να κάνουν κουμάντο, ίσως τελικά η λύση για να αλλάξει κάτι στο Κίνημα Αλλαγής είναι να αυξήσει τις δυνάμεις του, να μεγαλώσει τόσο που δεν μπορούν να το κρατάνε πια δέσμιοι οι κάθε λογής διαδρομιστές. Η συμμετοχή του Νίκου Ανδρουλάκη στο ευρωψηφοδέλτιο του Κινήματος Αλλαγής προσφέρει μια ευκαιρία στους προοδευτικούς πολίτες να ενισχύσουν όλους όσους προσπαθούν ακόμα κάτι να αλλάξουν στον προοδευτικό χώρο. Αν κανείς δει το υπόλοιπο ψηφοδέλτιο ή τα ψηφοδέλτια των εθνικών εκλογών του κόμματος, θα διαπιστώσει ότι οι 40αρηδες με πολιτικό λόγο αποτελούν είδος προς εξαφάνιση, πόσο μάλλον 40αρηδες που έχουν λόγο στα εσωτερικά του κόμματος.
Με λίγα λόγια, το Κίνημα Αλλαγής δεν πείθει μεν αλλά δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι τα πράγματα θα ήταν καλύτερα για τη χώρα αν δεν αποτελούσε μια μικρή νησίδα μιας κάποιας ψυχραιμίας μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Δημοκρατίας. Καλύτερα να υπάρχουν και να γκρινιάζουμε παρά να εξαφανιστούν και να καταλήξουμε να ψηφίζουμε ΜΛ-ΚΚΕ από απελπισία.
