
Μια ημέρα γεμάτη συμβολισμούς που δίνουν τροφή για σκέψη.
Διέσχιζα την Πανεπιστημίου για να πάρω το μετρό.
Έπεσα πάνω στην πορεία της Εργατικής Πρωτομαγιάς...
Η προσέλευση του κόσμου περιορισμένη , ο παλμός λιγότερο αγωνιστικός από ποτέ.
Πρόσωπα κουρασμένα , δίχως κέφι.
Στα δελτία ειδήσεων τα πλάνα από τις μεγάλες πρωτεύουσες του κόσμου σε κάνουν να νιώθεις άβολα...
Πλήθος κόσμου βγήκε στους δρόμους να διεκδικήσει τα δικαιώματα του . Τα δικαιώματα του που θίγονται περισσότερο από ποτέ εν μέσω οικονομικής κρίσης.
Στην Ελλάδα ο κόσμος μοιάζει κουρασμένος...
Το χειρότερο ; Μοιάζει βολεμένος...
Φαίνεται ότι είμαστε όλοι ικανοποιημένοι με τις επιδόσεις μας στην επαναστατική γυμναστική.
Όταν στο κέντρο της Αθήνας υπάρχουν κάθε δεύτερη ή τρίτη μέρα πορείες και διαδηλώσεις...
Ο κόσμος κουράστηκε . Κουράστηκε πολύ .
Γιατί να πάει σε μια πορεία όταν πρώτα θα πρέπει να αποφασίσει αν θα πάει με το μπλοκ του ΠΑΣΟΚ ή με το ΠΑΜΕ ή με το ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ ή με το ΜΕ.ΡΑ κτλ ;
Πότε θα βγούμε όλοι στους δρόμους ; Χωρίς κόμματα και παρατάξεις...
Ένα γνήσιο λαϊκό κίνημα χωρίς κηδεμόνες , αφεντικά κ' επίδοξα αφεντικά...
Αλλά όταν διαδηλώνεις κάθε μέρα για 1000 διαφορετικά πράγματα , στα σοβαρά θα είσαι κουρασμένος και απαθής...
Ιδανικό πιόνι για το σύστημα...
Άνθρωποι και ιδεολογίες στην ανακύκλωση...
Παραπολιτικός
Κοινοποιήστε το στο Facebook