-Αυτά τα οποία διάβασα την τελευταία εβδομάδα είναι ο Χατζηνικολάου της Γερμανίας, είναι η Τρέμη της Γαλλίας, είναι τα μεγαλύτερα ονόματα. Και μπόρεσε ο Πεταλωτής με ένα τηλέφωνο να τους πει «γράψε κάτι εναντίον του Σαμαρά». Μα είμαστε υπεύθυνοι άνθρωποι; Θέλω να ελπίζω ότι η Ευρώπη δεν παρακολουθεί τη σημερινή συνεδρίαση γιατί θα δυσκολευόταν πολύ να μας δώσει την επόμενη δόση.
-Πήγε εκεί και του είπαν «τι είναι αυτά που μας λες; Προχώρα». Να βρει δηλαδή ένα διάλογο με τους άλλους, να προχωρήσει. Σου λένε «δεν τσουλάει. Πηγαίνετε να ενισχύσετε λίγο την κατάσταση». Αυτό είπε η Ευρώπη. Ποια Ευρώπη; Η οικεία Ευρώπη, το Λαϊκό Κόμμα, ο Μπαρόζο, ο Ρομπόι, ο Φιγιόμ, η Δεξιά που κυβερνάει. Περάστε το από το Λαϊκό Κόμμα το «ΖΑΠΠΕΙΟ 2» και να το...
...κάνουμε σημαία.
-Ακούω κάποια εκπληκτικά πράγματα. Επαναδιαπραγμάτευση! Τόσο ανόητος είναι ο Πρωθυπουργός; Αυτός δεν θέλει μια επαναδιαπραγμάτευση ώστε να βάλει την πλατεία μέσα; Δεν το θέλει; Όλοι θέλουμε επαναδιαπραγμάτευση.Μπορούμε να την κάνουμε εφόσον είμαστε ζήτουλες; Μπορούμε;
-Άκουσα σήμερα για άλλη μια φορά να γίνεται μία υπόμνηση στο όνομα του μεγάλου Καραμανλή. Καλώς γίνεται και είναι η ιστορία τριών κομμάτων της παράταξης. Έναν, όμως, έχει πετάξει έξω από το Προεδρικό Μέγαρο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Έναν πέταξε, δεν έχει πετάξει άλλον στα δέκα χρόνια που ήταν Πρόεδρος. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε, να καταγράφεται στις μνήμες.
- Αυτή τη Νέα Δημοκρατία, την οποία την ξέρω αρκετά καλά -καλύτερα από αρκετούς- την υπηρέτησα τριάντα χρόνια. Άρα, ξέρω καλά. Και όταν εγώ ήμουν εκεί κι έδινα μάχες, κάποιοι εξύβριζαν χυδαία, πρόστυχα τη Νέα Δημοκρατία από αυτό το Βήμα. Και παραπέμπω στα Πρακτικά 1993 – 1996!
- Κύριε Παπανδρέου, συγνώμη, σας παρέσυρα. Σας παρέσυρα, γιατί μου διέφυγε μία αραβική παροιμία: «Άπαξ προδότης, πάντα προδότης».
-Κάποιοι άλλοι έμειναν χρόνια ανεπάγγελτοι, ακόμη και τα χρόνια που ήταν στην άγονη γραμμή. Δεν άκουσα ότι έχει αυτήν την επίδοση την επαγγελματική, ότι δηλαδή έκανε αυτό.
-Εν πάση περιπτώσει, εγώ τον συμπαθώ τον κ. Αντώνη Σαμαρά. Τον θυμάμαι την εποχή του Αβέρωφ. Είμαστε και οι δύο παιδιά του Αβέρωφ. Θα του κάνω ένα δώρο, που νομίζω ότι το έχει διαβάσει. Είναι μάλιστα ένα βιβλίο, ένα ωραίο μυθιστόρημα που είχε γράψει η γιαγιά του, η Πηνελόπη Δέλτα, «Ο Τρελαντώνης».
