Δεν υπάρχει επόμενη μέρα

16.10.11

Το σύνολο των ΜΜΕ προεξοφλεί τις προθέσεις των τριων κορυφαίων υπουργών που υπογράφουν το περίφημο άρθρο υπέρ των μεταρρυθμίσεων. Συζητούν όλοι για την "επόμενη μέρα", για την αντίδραση των υπολοίπων κτλ. Βιάζονται πολύ κι όχι από σκοπιμότητα. Από βλακεία. Τόσο τους κόβει.

Ό,τι κι αν περιγράφεται σήμερα ως "επόμενη μέρα" δεν το θέλει αυτή τη στιγμή κανείς. Όλοι αναγνωρίζουν στο πρόσωπο του Γιώργου Παπανδρέου τον μόνο που μπορεί να εγγυηθεί την ομαλή ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων με τους εταίρους και δανειστές.

Ουδείς, πλην Μπένι, είναι αρκετά αφελής για να επιθυμεί να αναλάβει αύριο τις τύχες είτε του κόμματος είτε της χώρας. Αν βρισκόμασταν πραγματικά κοντά στην επόμενη μέρα, τα "εγώ" θα ήταν...


...μεγαλύτερα, αυτές οι τρεις υπογραφές δεν θα έμπαιναν δίπλα-δίπλα. Σχήματα διαδοχής χωρίς συγκεκριμένο ηγέτη δεν μπορούν να υπάρξουν αλλά ούτε και να επιβιώσουν για πολύ.

Οι τρεις υπουργοί οφείλουν να προσπαθήσουν από μόνοι τους να αποφύγουν έναν τέτοιο αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης. Στο τέλος αυτής της εβδομάδας η κυβέρνηση ενδέχεται να μην διαθέτει ακόμα 154 έδρες και στο τέλος αυτό του μήνα η Ελλάδα θα κληθεί να διαχειριστεί το όποιο κούρεμα τους χρέους προκύψει από τις διαπραγματεύσεις.

Η χρήσιμη πρωτοβουλία τους μπορεί και πρέπει να αξιοποιηθεί μονάχα ως μια προσπάθεια αφύπνισης της κοινής γνώμης, ως μια σημαντική καταγραφή πολιτικού προσωπικού που μάχεται για τον εκσυγχρονισμό και την αλλαγή αυτής της χώρας. Διαθέτουν και οι τρεις χαρτοφυλάκια που τους επιτρέπουν να δώσουν πρώτοι το παράδειγμα.