Ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης παραδέχθηκε δημόσια ότι ουδέποτε διάβασε το Μνημόνιο και μερικά εκατομμύρια Έλληνες έπεσαν από τα σύννεφα. Ελπίζω σήμερα να είναι όλοι καλά στην υγεία τους για να μπορέσουν να δουν το θέμα κάπως πιο ψύχραιμα.Αν ο σημερινός Υπ.Ανάπτυξης σταματούσε σήμερα την πολιτική του καριέρα, δεν θα ήταν ένας αποτυχημένος πολιτικός και το όνομα του δεν θα ήταν στις λίστες εκείνων που έστειλαν τη χώρα στα βράχια. Ας είναι λοιπόν εγκρατείς οι χαρακτηρισμοί που του αποδίδονται εντός...
...του ΠΑΣΟΚ, καθώς η τωρινή εσωκομματική σφαγή θα στείλει στην κοινωνία ένα μήνυμα που ουδείς επιθυμεί, ότι δηλαδή όλοι εκεί μέσα είναι "άχρηστοι".
Όσο κι αν ο ίδιος προσπαθεί να μας κάνει να το ξεχάσουμε εκτοξεύοντας αντιμνημονιακά πυροτεχνήματα, ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης έγραψε ιστορία και τις δυο φορές που ανέλαβε το χαρτοφυλάκιο της Δημόσιας Τάξης (ή Προστασίας του Πολίτη). Του πιστώνεται προσωπικά μια σημαντική προσπάθεια αναδιάρθρωσης κι εκδημοκρατισμού των σωμάτων Ασφαλείας, μια συνθήκη που αποδείχθηκε αναγκαία για την εξάρθρωση των σημαντικότερων ελληνικών τρομοκρατικών οργανώσεων. Θυμίζω ότι ο αγώνας του είχε ένα σημαντικό προσωπικό κόστος καθώς ο στενός συνεργάτης και φίλος του Γιώργος Βασιλάκης έχασε τη ζωή του, σε μια παγίδα θανάτου που είχε ως στόχο τον ίδιο τον υπουργό.
Ως υπουργός Ανάπτυξης, ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης δεν έγραψε ιστορία. Αναρωτιέμαι όμως πόσο καλύτερα θα μπορούσε κάποιος να τα καταφέρει εν μέσω τέτοιας ύφεσης και τέτοιας αβεβαιότητας. Του ασκείται (κι από μένα) μια οξεία κριτική για τη μη σωστή αξιοποίηση των προγραμμάτων του ΕΣΠΑ. Ομολογώ όμως κι εγώ ότι...δεν έχω διαβάσει το ΕΣΠΑ, υποθέτω δεν είμαι ο μόνος.
Επιστρέφοντας στα περί μνημονίου, το έγκλημα του Μιχάλη Χρυσοχοϊδη δεν είναι σίγουρα η ειλικρίνεια του. Προσωπικά, θεωρώ ουτοπικό και κάπως αφελές το να πιστεύουμε ότι και οι 300 βουλευτές διαβάζουν αναλυτικά το κάθε νομοσχέδιο που ψηφίζουν ή καταψηφίζουν. Το μεγάλο λάθος του είναι ότι άφησε ημιτελή τον συλλογισμό του, κλείνοντας σκόπιμα το μάτι στο αντιμνημονιακό ακροατήριο.
Ο Χρυσοχοϊδης αφήνει να εννοηθεί ότι αν είχε διαβάσει το μνημόνιο, θα είχε πράξει διαφορετικά. Δεν μας λέει όμως τι το διαφορετικό θα έκανε ή θα πρότεινε. Θα καταψήφιζε το Μνημόνιο; Θα ζητούσε βελτίωση των όρων του κι αν ναι, ποιων όρων του; Πιστεύει ότι υπήρχε τότε άλλος δρόμος κι αν ναι ποιος ήταν αυτός;
Να ασκηθεί λοιπόν κριτική στον Μιχάλη Χρυσοχοϊδη αλλά για θέματα ουσίας. Για παράδειγμα, ήταν από αυτούς που άλλαξαν άποψη μέσα σε ένα βράδυ για το δημοψήφισμα ενώ δεν ήταν από εκείνους που επιχείρησαν να αλλάξουν μυαλά στον Γιώργο Παπανδρέου όταν εκείνος είχε πάρει το δρόμο της αυτοκαστροφής του.
Συνοψίζοντας, η δήλωση του περί μνημονίου εξελίχθηκε σε ένα κολοσσιαίο πολιτικό αυτογκόλ που θα του κοστίσει. Μέχρι εκεί όμως. Η λογική της ανθρωφαγίας δεν με βρίσκει σύμφωνο καθώς συχνά-πυκνά οδηγεί τα κόμματα σε ένα αντιπαραγωγικό αυτομαστίγωμα.
