Επιτροπεία και διαπραγμάτευση

2.2.12

Δευτέρα βράδυ στο Mega, ο συνάδελφος κ. Μανώλης Σπινθουράκης μετέδωσε από τις Βρυξέλλες μια καλή είδηση. Στις διαπραγματεύσεις, είπε, μεταξύ Ελλάδος και πιστωτών για το «κούρεμα» του χρέους (PSI) θα μπει μπροστά το Eurogroup έτσι ώστε να επιτευχθούν οι στόχοι απομείωσης του χρέους σε βιώσιμα επίπεδα. Οι παριστάμενοι στο πάνελ συμφώνησαν ότι αυτό «είναι καλό πράγμα».

Θριαμβολόγησαν ακόμη κι εκείνοι που πριν δευτερόλεπτα έσχιζαν τα ιμάτιά τους για την πιθανότητα να...


...μπει Ευρωπαίος επίτροπος στα δημοσιονομικά.

Όμως, το να μπει μπροστά το Eurogroup σε μια διαπραγμάτευση της ελληνικής κυβέρνησης με τις τράπεζες, για το ελληνικό χρέος, είναι «καλό πράγμα», ή μήπως είναι ανεπίτρεπτη επιτροπεία και συνακόλουθη απώλεια εθνικής κυριαρχίας; Στο κάτω κάτω της γραφής το χρέος είναι σαν τον προϋπολογισμό· εντελώς δικό μας. Ή μήπως στις εισπράξεις και στη μείωση του χρέους είμαστε όλοι Ευρωπαίοι και στις δαπάνες υπερήφανοι Έλληνες; Επιπλέον: γιατί εμπιστευόμαστε το πολιτικό μας σύστημα στην εκτέλεση του προϋπολογισμού και όχι στη διαπραγμάτευση;

Μην παρεξηγηθούμε: η ιδέα ενός πανευρωπαϊκού κανόνα επιβολής των δημοσιονομικών δεσμεύσεων στην Ένωση δεν είναι κακή ιδέα, άσχετα αν πρώτη υποψήφια για επιτροπεία θα ήταν η Ελλάδα. Αν μη τι άλλο είναι κομμάτι της οικονομικής διακυβέρνησης που τόσο επιθυμούν όλοι οι Έλληνες (ή μήπως δεν την επιθυμούν ολόκληρη, αλλά τη θέλουν μόνο το κομμάτι των ευρωομολόγων;). Η γερμανική ιδέα να ξεχωρίσει η Ελλάδα σε ό,τι αφορά την επιτροπεία είναι πολιτικώς ηλίθια. Αν μη τι άλλο, δίνει επιχειρήματα σε εκείνους που λένε ότι η παγκόσμια οικονομική κρίση είναι ένα κόλπο των καπιταλιστών για να μάς κόψουν τα μπουζούκια.

Ακόμα μια εξαιρετική ανάλυση του Πάσχου Μανδραβέλη εδώ.