«Περισσότερη Ευρώπη» στα δανεικά, «λιγότερη Ευρώπη» στις σχέσεις με τη Ρωσία;

9.8.14


Νομίζω ότι το σημερινό πρωτοσέλιδο της Ελευθεροτυπίας του Σαββάτου μπορεί κάλλιστα να χρησιμοποιηθεί ως δείγμα της πεισματικής άρνησης ορισμένων τμημάτων της ελληνικής κοινωνίας να αποδεχθούν ότι η Ελλάδα έχει κάνει εδώ και δεκαετίες τη στρατηγική επιλογή συμπόρευσης με τη Δύση.

Μου φαίνεται πραγματικά αδιανόητο ότι το 2014 διαβάζω στο πρωτοσέλιδο μιας δήθεν προοδευτικής εφημερίδα ότι «η ελληνική οικονομία πληρώνει ακριβά την απάντηση της Μόσχας στις κυρώσεις της Δύσης» κατηγορώντας μάλιστα την ελληνική κυβέρνηση για...ολιγωρία.

Στην κυβέρνηση Σαμαρά μπορεί κανείς να ασκήσει κριτική για χιλιάδες λόγους αλλά ειλικρινά αναρωτιέμαι τι θα μπορούσε να πράξει οποιαδήποτε ελληνική κυβέρνηση απέναντι σε μια τέτοια επιδείνωση των σχέσεων της Ρωσίας με τον δυτικό κόσμο. Μπορεί κάποιοι να στενοχωριούνται αλλά η Ελλάδα δεν βρίσκεται πολιτικά σε ένα τρίτο χώρο μεταξύ Δύσης-Μόσχας. Η Ελλάδα είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ και με τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας de facto συμφωνεί, θα ήταν αδιανόητο να ζητήσει οποιουδήποτε τύπου εξαίρεση.

Δεν γίνεται στα δανεικά να ζητάμε «περισσότερη Ευρώπη και αλληλεγγύη» και στα δύσκολα να απαιτούμε διαφορετική μεταχείριση από τις υπόλοιπες δυτικές χώρες. Η εξωτερική πολιτική δεν μπορεί να ασκείται με κυρίαρχο δόγμα το «άλλη δεν έκαμε παιδί, μόνο η Μαριώ το Γιάννη».