Ανήκω και εγώ σε εκείνους που μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015 μέχρι και πρόσφατα, θεωρούσα ότι θα ήταν καλό για τη χώρα αν ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρήσει μια σοσιαλδημοκρατική στροφή, πιστεύοντας παράλληλα ότι κάτι τέτοιο θα εξασφάλιζε και την μακροημέρευση του σε ρόλο πρωταγωνιστή στα πολιτικά πράγματα.
Τελικά, έκανα λάθος. Σήμερα, εκτιμώ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα αντέξει στο χρόνο μόνο εάν ουδέποτε ολοκληρώσει τη σοσιαλδημοκρατική στροφή του, παραμένοντας στη σημερινή in limbo κατάσταση μεταξύ Αριστεράς και Κεντροαριστεράς, μεταξύ «συστημικής» διακυβέρνησης και «αντισυστημικού» κόμματος.
Για την ακρίβεια, εκτιμώ ότι στον ΣΥΡΙΖΑ είδαν πιο γρήγορα από τους υπόλοιπους αυτό που αρκετοί δεν θέλαμε να δούμε, ότι δηλαδή παντού στον δυτικό κόσμο οι πολίτες γυρίζουν την πλάτη στους παραδοσιακούς πολιτικούς χώρους και αναζητούν κάτι αρκετά πιο ριζοπαστικό για την πολιτική έκφραση τους.
Σε αντίθεση με αυτό που πίστευα, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα απογειωθεί αν απαλλαγεί από τους Πολάκηδες και κάνει τη στροφή προς το Κέντρο αλλά αν καταφέρει να διατηρήσει τη σημερινή βιώσιμη εσωκομματική ισσοροπία μεταξύ ρεαλιστών και αντισυστημικών φωνακλάδων της νέας πολιτικής εποχής. Απορροφώντας πρακτικά και το ακροατήριο των Ανεξαρτήτων Ελλήνων και έχοντας απέναντι του μια ελάχιστα χαρισματική Νέα Δημοκρατία, ο ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει προς το παρόν να διατηρεί το μονοπώλιο της παράλληλης πολιτικής έκφρασης προοδευτικών μετριοπαθών πολιτών και απολιτίκ εξοργισμένων της οικονομικής κρίσης.
Μπορεί πράγματι το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ στο ξεκίνημα του να έμοιαζε με ένα project Φρανκεστάιν της Μεταπολίτευσης αλλά τελικά είναι πιο πιθανό να αποτελεί ενός υβριδικό πολιτικό προϊόν μιας νέας παράξενης εποχής για ολόκληρο τον δυτικό κόσμο. Ένα πολιτικό προϊόν μάλιστα που τελικά βρίσκεται από νωρίς στη σωστή πλευρά της Ιστορίας, απέναντι στον Όρμπαν, τον Σαλβίνι και άλλους εκφραστές της νέας επιθετικής Δεξιάς.
Αυτό που διάφοροι εγωκεντρικοί φιλόσοφοι του Κολωνακίου βάφτισαν «αριστερή παρένθεση» μοιάζει τελικά να αποτελεί το τέλειο όχημα πολιτικής κυριαρχίας σε μια νέα, αρκετά σκοτεινή εποχή που μόλις ξεκίνησε.
