Με τεράστιες θυσίες, και με τον σκληρότερο εξωτερικό περιορισμό, η Ελλάδα έφτασε το πρώτο δημοσιονομικό πλεόνασμα στη σύγχρονη ιστορία της, όπως υπερήφανα καταγράφει η εισηγητική έκθεση του προϋπολογισμού.
Όμως η ευρωπαϊκή πίεση χαλαρώνει ξανά. Η προσαρμογή έχει πατήσει φρένο, οι μεταρρυθμίσεις έχουν «παγώσει», το «μαξιλάρι» ρευστότητας αδυνατίζει, τα spreads καλπάζουν, οι τραπεζικές μετοχές σε ελεύθερη πτώση.
Η κυβέρνηση διαχειρίζεται το υπερπλεόνασμα με λογική ιδιοκτήτη: εγώ το έβγαλα, το μοιράζω όπου θέλω. Ομως το υπερπλεόνασμα είναι το υστέρημα σημερινών και αυριανών φορολογουμένων. Τα φιλοδωρήματα στους σημερινούς συνταξιούχους θα είναι η απόλυτη ένδεια των αυριανών, εάν η χώρα δεν οικοδομήσει παραγωγική δυνατότητα. Το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων υποεκτελέστηκε και πέρυσι και φέτος. Η κυβέρνηση το μειώνει εκ νέου, για παροχές και 34.000 προσλήψεις. Για κάθε θέση που υπόσχεται, δεκαπλάσιοι ψηφοφόροι ελπίζουν. Δεν είναι μόνο η κυνική εξαγορά ψήφων, είναι και η συνειδητή ναρκοθέτηση της επόμενης κυβέρνησης και της επόμενης μέρας για τη χώρα. «Με καθαρό μυαλό», ο κ. Τσίπρας ανανεώνει τις παραδόσεις του λαϊκισμού που χρεοκόπησαν τη χώρα.
Μια δίκαιη κριτική από τον Γιώργο Παγουλάτο στις πρόσφατες επιλογές της κυβέρνησης μέσω της Καθημερινής της Κυριακής.
