Το Κίνημα Αλλαγής μοιάζει να μην ιδρύθηκε ποτέ -ακριβώς ένα χρόνο μετά την ίδρυση του

12.11.18


Ένα χρόνος συμπληρώνεται σήμερα από την ίδρυση του Κινήματος Αλλαγής, ενός πολιτικού εγχειρήματος που έχει καταφέρει να αποτύχει σε όλους τους στόχους που έθεσε -παρά την υψηλή συμμετοχή των πολιτών στην ανοιχτή διαδικασία εκλογής της ηγεσίας του.

Ως πρωτοβουλία ένωσης των προοδευτικών δυνάμεων, το Κίνημα Αλλαγής απέτυχε. Το Ποτάμι δεν αποτελεί πια κομμάτι του και ουσιαστικά το όλο εγχείρημα αποτελείται από το ΠΑΣΟΚ και από στελέχη που πάντα άνηκαν στο ΠΑΣΟΚ αλλά πάντα τους άρεσε να δηλώνουν ότι δεν είναι ΠΑΣΟΚ.

Ως πρωτοβουλία δημιουργίας ενός δημοκρατικού κόμματος, το Κίνημα Αλλαγής απέτυχε. Κουμάντο εξακολουθεί να κάνει η παλαιοκομματική προσωπική κλίκα της Φώφης Γεννηματά, η οποία λαμβάνει όλες τις αποφάσεις και περιμένει μετά στη γωνία να χαρακτηρίσει ως «υπονομευτές» όσους τολμήσουν να διαφωνήσουν. Επίσης, όλα τα όργανα είναι διορισμένα και ο ρόλος τους καθαρά διακοσμητικός.

Ως πρωτοβουλία δημιουργίας ενός προοδευτικού κόμματος, το Κίνημα Αλλαγής απέτυχε. Προδοσία η Συμφωνία των Πρεσπών, αγωνία για τον απλό παπά «που στάθηκε δίπλα στον δοκιμαζόμενο λαό μας αυτή την εποχή της κρίσης» και γενικότερα πλήρης ταύτιση με τη Νέα Δημοκρατία στην τυφλή απολιτίκ και διχαστική γραμμή του «ΟΧΙ σε οτιδήποτε κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ».

Ως πρωτοβουλία ανανέωσης του πολιτικού προσωπικού της Κεντροαριστεράς, το Κίνημα Αλλαγής απέτυχε. Στα τηλεπαράθυρα ξημεροβραδιάζονται οι ίδιοι και οι ίδιοι, στα παρασκήνια κόβουν και ράβουν διάφοροι δεινόσαυροι και τα όποια νέα στελέχη μοιάζουν με άβουλα ρομποτάκια αναπαραγωγής μιας κομματικής γραμμής που έχουν χαράξει οι διάφοροι Λαλιώτηδες. Εκτός κι αν συνιστούν ανανέωση οι υποψηφιότητες του Νίκου Παπανδρέου, του Γιάννη Σγουρού και του Σταμάτη (του) Μαλέλη.

Σήμερα, το Κίνημα Αλλαγής μοιάζει περισσότερο με ένα λόμπι διαφόρων μηχανισμών που περίσσεψαν από τη νομή της εξουσίας μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Δημοκρατίας παρά με ένα κανονικό κόμμα. Η ταύτιση του με τη Νέα Δημοκρατία του Αντώνη Σαμαρά κατά τη διάρκεια της προηγούμενης διακυβέρνησης αποδεικνύεται τόσο μεγάλη θα είναι απόλυτα αναπάντεχο αν τελικά δεν συγκυβερνήσει και με τη Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Πότε μοιάζοντας με ένα κόμμα-μουσείο στο πρότυπο του ΚΚΕ και πότε με ένα υβριδικό τυχοδιωκτικό μόρφωμα που θα διαδραματίσει τον σημερινό ρόλο των Ανεξαρτήτων Ελλήνων στο πλευρό της κυβερνώσας Δεξιάς, το Κίνημα Αλλαγής μοιάζει σήμερα να μην ιδρύθηκε ποτέ, έχοντας ήδη σπαταλήσει το πολιτικό κεφάλαιο των 220.000 πολιτών που συμμετείχαν στην εκλογή της ηγεσίας του.

Αγωνιστήκαμε, προσπαθήσαμε, ηττηθήκαμε. Αυτό που τώρα αχνοφαίνεται στην άκρη του τούνελ δεν είναι το ξημέρωμα μιας καλύτερης μέρας. Είναι το τρένο που έρχεται κατά πάνω μας. Ας κάνει ο καθένας ό,τι κρίνει καλύτερο για την επιβίωση του.