Aπό όποια θέση ευθύνης πέρασε, σε όλα τα ζητήματα που ανέκυπταν είχε την ίδια στάση: αποφασιστική παρέμβαση, άμεση σάρωση....
...του προβλήματος κάτω από το χαλί, επικοινωνιακή διαχείριση της βέβαιης αποτυχίας, με κυρίαρχο χαρακτηριστικό την αποποίηση ευθυνών. Τι να πρωτοθυμηθούμε; Τη συνταγματική μεταρρύθμιση; Τον βασικό μέτοχο; Τη βασιλική περιουσία; Την ουσιαστική αναγνώριση δικαιώματος ιδιοκτησίας των συνδικαλιστών της ΔΕΗ; Την διαχείριση των ολυμπιακών έργων;
Πάντα τακτικιστής, χωρίς καμιά αίσθηση στρατηγικής. Η απωθητική εμφάνισή του στο Ζάππειο τη νύχτα των εκλογών του 2007 και η επόμενη διαχείριση της αποτυχημένης προσπάθειάς του να αναδειχθεί στην προεδρία του ΠΑΣΟΚ στοιχειώνει τα μυαλά των πολιτών. Πάντα καθοδηγείται από ό,τι ο ίδιος θεωρεί ότι τον βολεύει. Αξέχαστα θα μείνουν και τα παράπονα που εξέφρασε προς τους απεργήσαντες, ομαδικώς αδιάθετους, ιπταμένους γιατί δεν τον εμπιστεύθηκαν όταν τους διαβεβαίωσε ότι θα τους δώσει στο ακέραιο, με άλλο τρόπο, όσα έχασαν από τις περικοπές – μόλις τέσσερις ημέρες μετά την ανακοίνωση της προσφυγής στο Μηχανισμό Στήριξης.
Όλα αυτά ήταν έως και χαριτωμένα μέχρι την κρίση. Ας τον χαίρονται! Τα πράγματα όμως σοβαρεύουν όταν από τους χειρισμούς του εξαρτώνται το μέλλον της χώρας και οι ζωές 11 εκατομμυρίων πολιτών της.
Περισσότερα για τον Εθνικό μας Μπουρδολόγο εδώ.
