«Όχι να ζούμε και με υποδείξεις ανθρώπων που έχουν μόνο αγγλικά βιογραφικά...»

19.2.13

Παραθέτω έναν απόσπασμα από χθεσινό άρθρο του Σταύρου Θεοδωράκη στο Protagon.gr:

Η αλήθεια είναι ότι οι τίτλοι των ξένων πανεπιστημίων λειτουργούν μαγευτικά και για τα περισσότερα παραδοσιακά ΜΜΕ. Απλοϊκές αναλύσεις βρίσκουν θέσεις στα σαλόνια των εφημερίδων αλλά και στα παράθυρα της τηλεόρασης, όταν τις υπογράφουν καθηγητές της Βοστώνης και του Λονδίνου. Ειδικά οι Ισπανοί αρχιτέκτονες και οι Άγγλοι οικονομολόγοι κάνουν στην χώρα μας μια δεύτερη καριέρα. Οι αρχιτέκτονες την περίοδο που χτίζαμε και οι...


...οικονομολόγοι σήμερα που ψάχνουμε λύσεις στα χαλάσματα. Αλλά ας αφήσω τα πολλά λόγια και ας πάω στο προκείμενο. Κώστας Λαπαβίτσας. Θα τον έχετε ακουστά. Ήταν ένας από τους καθηγητές του Λονδίνου που μας καλούσαν να εγκαταλείψουμε άρον άρον το ευρώ και να επιστρέψουμε όπως όπως στην δραχμή. Μέχρι εδώ κανένα πρόβλημα. Ο Ρουμπινί άλλωστε έδινε δεκαπλάσιες συνεντεύξεις στοιχηματίζοντας υπέρ της δραχμής και ουδείς σήμερα του ζητά το λόγο. Το σαββατοκύριακο όμως μια φίλη με ενημέρωσε για κάποιες «επίκαιρες» απόψεις του κ. Λαπαβίτσα.

Ο καθηγητής διαφωνεί ότι υπήρξε οποιαδήποτε φούσκα στην Ελλάδα την προηγούμενη δεκαετία. Διαφωνεί ότι ξεσαλώσαμε και τώρα πληρώνουμε τα επίχειρα. Διαφωνεί ακόμη και με αυτούς που λένε ότι μπορεί να υπάρξει ευμάρεια με δανεικά. Δικαιώματα του βέβαια όλα αυτά. Εκείνο όμως που μου άναψε κόκκινο είναι το ακροτελεύτιο επιχείρημα του. Όσοι διαφωνούν μαζί του καλούνται «να πάνε μια επιμορφωτική βόλτα στο Πέραμα»! Όπα! Μήπως έχω χάσει κάποιο επεισόδιο; Εγώ ήξερα ότι ήταν καθηγητής οικονομικών στη Σχολή Ανατολικών και Αφρικανικών μελετών του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Το Πέραμα πού κολλάει; Με αγωνία αναζήτησα την προσωπική του σελίδα στο ίντερνετ. Η αλήθεια είναι ότι θα με χαροποιούσε αν διάβαζα «διδάσκει στο Λονδίνο αλλά τα σ/κ ζει στο Πέραμα» ή στη Δραπετσώνα τέλος πάντως. Ο κ.Λαπαβίτσας όμως δεν έχει αναρτήσει καν ελληνικό βιογραφικό. Όλες οι δραστηριότητες του είναι καταγεγραμμένες μόνο στα αγγλικά. Από το 78 έως το 86 ήταν στο Λονδίνο για σπουδές. Και από το 91 είναι στο Λονδίνο ως καθηγητής.  Τριάντα πέντε χρόνια Λονδρέζος δηλαδή. Και για επικοινωνία, η προσωπική του σελίδα, παραπέμπει σε μια διεύθυνση στο London. Perama πουθενά δηλαδή στο English curriculum vitae. Που καταλήγω λοιπόν.  Ναι η κρίση είναι μεγάλη. Ναι, νιώθουμε πολλές φορές ζαλισμένοι. Αλλά όχι τόσο ώστε να ζούμε με υποδείξεις ανθρώπων που έχουν μόνο αγγλικά βιογραφικά.


Σχόλιο Παραπολιτικής: Είχα καιρό να διαβάσω ένα άρθρο με το οποίο να συμφωνήσω τόσο πολύ. Πήξαμε δυο χρόνια τώρα σε εισαγόμενες κοινοτοπίες και σοφίες. Χρειάζονται και οι άνθρωποι με ξένα βιογραφικά αλλά η θεοποίηση τους δεν θα βοηθήσει ούτε τους ίδιους ούτε τις ιδέες τις οποίες υποστηρίζουν.