Μέχρι και ο Βασίλης Χιώτης προαναγγέλει σήμερα μέσα από τη στήλη του στο ΒΗΜΑ την αποχώρηση του Θοδωρή Ρουσόπουλου από τη θέση του Υπ.Επικρατείας...
Ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος αποτελεί ένα από τους καλύτερους συνομιλητές του Υπ.Επικρατείας και από το 2004 ακολουθεί κατά γράμμα τις εντολές του...
Φαίνεται όμως ότι το τέλος πλησιάζει...
Είναι κάποιες φορές που ακόμη και ο ισχυρότερος πολιτικός δεν μπορεί να αντισταθεί στη δυναμική που αναπτύσσουν οι πολιτικές εξελίξεις. Οταν οι πολιτικοί νιώθουν ισχυροί, πιστεύουν ότι μπορούν να πάνε κόντρα στο ρεύμα και να επιβιώσουν ακόμη και όταν δεν ακολουθούν την κοινωνία. Το ίδιο πίστευε και ο κ. Κ.Καραμανλής. Πανίσχυρος πρωθυπουργός από το 2004, ισχυροποιήθηκε ακόμη περισσότερο το 2007 και πίστεψε ότι οι κανόνες δεν θα αλλάξουν ποτέ. Οι κανόνες άλλαξαν όμως ξαφνικά στις αρχές Σεπτεμβρίου, όταν η κοινωνία έπαψε να ανέχεται έναν πρωθυπουργό ο οποίος ανεχόταν τα πάντα στη συμπεριφορά των υπουργών του. Ο κ. Καραμανλής στήριξε πολιτικά τον κ. Γ.Βουλγαράκη και τέσσερις ημέρες μετά κατάλαβε ότι κακώς τον στήριξε και υποχρεώθηκε να τον αντικαταστήσει. Αντιλήφθηκε ότι κακώς ανέχθηκε τον υπουργό Οικονομίας να εξαγγέλλει τεκμήρια διαβίωσης και υποχρεώθηκε να τα εξαφανίσει. Κάπως έτσι φαίνεται να εξελίσσονται τα πράγματα και με τον κ. Θ.Ρουσόπουλο, παρ΄ ότι οι τρεις περιπτώσεις διαφέρουν πολύ μεταξύ τους. Ο κ. Καραμανλής εξακολουθεί να στηρίζει τον κ. Ρουσόπουλο, αλλά αντιλαμβάνεται κάθε ημέρα και περισσότερο ότι αυτή η επιλογή στοιχίζει ακριβά στον ίδιο. Και πολύ περισσότερο στοιχίζει πανάκριβα στον ίδιο του τον συνεργάτη. Και οι δύο πληρώνουν το τίμημα της κακής εκτίμησης που έκαναν όταν χειρίζονταν την υπόθεση του Βατοπαιδίου. Δεν σκέφθηκαν τότε ότι άλλο πράγμα να ευεργετείς μια μονή και άλλο πράγμα να δίνεις τη δυνατότητα σε κάποιους επιχειρηματίες να επωφεληθούν από την επιχειρηματική δραστηριότητα των μοναχών. Τώρα λοιπόν ο κ. Καραμανλής νιώθει υποχρεωμένος να στηρίξει τον συνεργάτη του και ο κ. Ρουσόπουλος θεωρεί χρέος του να περιφρουρήσει την εικόνα του πρωθυπουργού του. Ο κ. Καραμανλής έχει κάνει σαφές ότι δεν πρόκειται να «σταυρώσει» τον υπουργό του, έστω και αν πληθαίνουν οι φωνές από άλλους υπουργούς του που υποστηρίζουν ότι με την αντικατάστασή του δεν τον «σταυρώνει» αλλά τον προστατεύει. Ετσι το βάρος της απόφασης πέφτει αναγκαστικά στους ώμους του κ. Ρουσόπουλου, ο οποίος αντιλαμβάνεται και ο ίδιος ότι έχει πλέον την κοινωνία απέναντί του και ότι δεν αρκεί πια η προστασία του κ. Καραμανλή. Οπως όλα δείχνουν, ο κ. Ρουσόπουλος θα εκφωνήσει μια έντονα συναισθηματική ομιλία αύριο στη Βουλή και θα αναμένει να δει τις επόμενες ημέρες αν με την εμφάνισή του αυτή η κοινωνία γυρνά με το μέρος του. Για τους συναδέλφους του δεν έχει πια καμία ψευδαίσθηση ότι μπορούν να μεταπειστούν και να τον δικαιολογήσουν. Αν ο κ. Ρουσόπουλος διαπιστώσει ότι ούτε ο ίδιος κατάφερε να αλλάξει το εις βάρος του κλίμα, είναι σχεδόν βέβαιον ότι θα παραιτηθεί. Δεν θα δεχθεί καμία άλλη κυβερνητική θέση και θα αρχίσει να προετοιμάζει την προεκλογική εκστρατεία του με σταυρό στην περιφέρεια Αττικής. Και πάνω από όλα θα περιμένει να δικαιωθεί από την έρευνα της εξεταστικής επιτροπής. Αντιλαμβάνεται και ο ίδιος ότι είναι ο μοναδικός τρόπος για να σώσει την πολιτική του καριέρα και να επιστρέψει κάποτε στα «σαλόνια της πολιτικής». Και πιστεύει σε έναν άλλον χρυσό κανόνα της πολιτικής που αναφέρει: «Αν είσαι καλός σε αυτό που κάνεις, ακόμη και αν αποσυρθείς, κάποτε θα επιστρέψεις επειδή το σύστημα θα σε νοσταλγήσει».
