«Αν όλοι οι άλλοι συνεργαστούν, τότε η δική μου συνεργασία δεν είναι
απαραίτητη. Δεν θα χαθεί τίποτα αν διατηρήσω μόνο εγώ τα προνόμιά μου.
Αν πάλι δεν συνεργαστούν οι άλλοι, τότε φυσικά δεν θα συνεργαστώ κι εγώ.
Αρα, ό,τι κι αν κάνουν οι άλλοι, για μένα η καλύτερη, η ατομικά
συμφέρουσα επιλογή είναι η μη συνεργασία». Αυτό το δίλημμα του
φυλακισμένου, που στην πραγματικότητα δεν είναι καν δίλημμα αλλά
αυτόματη αντίδραση, λειτουργεί παραδειγματικά στην Ελλάδα.
Οι έλληνες
πολίτες θα καταλήξουν συλλογικά στο χειρότερο δυνατό αποτέλεσμα.
Ένα άρθρο του Αριστείδη Χατζή που αξίζει να διαβάσετε με προσοχή
εδώ.
