Σε μια κυνική παραδοχή προχώρησε σήμερα ο πρώην υπουργός και βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκος Μητσοτάκης σχετικά με τη στάση που τήρησε την άνοιξη του 2010, όταν και η χώρα γλίτωσε από τη χρεοκοπία με την ψήφιση του πρώτου Μνημονίου.
Παραθέτω ένα απόσπασμα από τα όσα είπε σήμερα ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας μιλώντας στον Realfm 97,8 και τον Νίκο Χατζηνικολάου:
Νομίζω ότι με αφορμή το ζήτημα της στάσης της Ν.Δ. απέναντι στη συμφωνία την οποία ελπίζω η κυβέρνηση να φέρει στη Βουλή και εκεί θα πρέπει η Ν.Δ. να ξεκαθαρίσει τη θέση της. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι θα διαπράξουμε το ίδιο λάθος που κάναμε και το 2010 – εγώ ήμουν αντίθετος θυμίζω τότε, υπάκουσα στην κομματική πειθαρχία για την καταψήφιση του πρώτου μνημονίου- στο τέλος κινδυνεύουμε να ζαλιστούμε εμείς από τις πιρουέτες μας. Η ΝΔ θα πρέπει να είναι υπεύθυνη ευρωπαϊκή δύναμη η οποία θα βάλει πλάτη στην εθνική προσπάθεια. Οποιαδήποτε άλλη προσέγγιση εμένα προσωπικά θα με βρει κάθετα αντίθετο.Τι ακριβώς θέλει σήμερα ο κ. Μητσοτάκης; Να τον συγχαρούμε για την παραδοχή του λάθους του; Η αντιμνημονιακή Νέα Δημοκρατία υπήρξε με διαφορά το πλέον χυδαίο πολιτικό εγχείρημα της Μεταπολίτευσης και προσέφερε στη χώρα άφθονη αστάθεια, ολόκληρους τους Ανεξάρτητους Έλληνες και ένα μεγάλο κομμάτι της Χρυσής Αυγής. Αργότερα, η αποτυχημένη κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου που θα έσκιζε τα Μνημόνια εξασφάλισε στον Αλέξη Τσίπρα ένα βέβαιο εκλογικό θρίαμβο.
Όταν οι σημερινοί κυβερνώντες χαρακτήριζαν προδότες και δοσίλογους όσους ψήφισαν το πρώτο Μνημόνιο, ο «σοβαρός» και «φιλελεύθερος» Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν στη δική τους πλευρά και περίμενε την αποτυχία της χώρας για να κυβερνήσει ως δικαιωμένος -σε αντίθεση με την αδερφή του που τουλάχιστον στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και ανέλαβε το πολιτικό κόστος που της αναλογούσε.
Δεν έχει εμφανιστεί τα τελευταία χρόνια πιο δειλή πολιτική ομάδα από την κατά φαντασίαν «φιλελεύθερη» πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας. Η Ιστορία θα είναι δικαίως σκληρή μαζί τους, όσες επικοινωνιακές μετάνοιες κι αν επιχειρήσουν. Επέλεξαν απολύτως συνειδητά να σταθούν απέναντι στο πρώτο Μνημόνιο, δεν υπάρχει γι'αυτούς καμία απολύτως δικαιολογία.
