Παρατηρώ τις αντιδράσεις ορισμένων στα social media για την ατάκα «πιάνει πουλιά στον αέρα» του Νίκου Αλιβιζάτου για τον Αλέξη Τσίπρα και αναρωτιέμαι πραγματικά που ζουν αυτοί οι άνθρωποι.
Δηλαδή, συγγνώμη κιόλας, τόσο καιρό αυτοί τι είχαν καταλάβει; Ότι ο Τσίπρας είναι κανας χαζός; Ένας χαζός άνθρωπος κυριαρχεί τόσα χρόνια στον χώρο της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς; Κι αν ο βασικός πολιτικός του αντίπαλος είναι ένας χαζός και τίποτα άλλο, γιατί οι ίδιοι παραμένουν πολιτικά ανύπαρκτοι;
Ο Νίκος Αλιβιζάτος δεν είπε τίποτα παραπάνω από το προφανές. Η προσωπική πολιτική ικανότητα του σημερινού πρωθυπουργού είναι αδιαμφισβήτη και η αναγνώριση της δεν αποτελεί...πολιτική τοποθέτηση, Μπορείς να αναγνωρίζεις το πολιτικό ταλέντο κάποιου χωρίς να συμφωνείς ή να ταυτίζεσαι μαζί του. Για παράδειγμα, αμφιβάλλει κανείς για το πολιτικό ταλέντο του Άδωνι Γεωργιάδη; Φυσικά και όχι.
Γενικότερα, καλό είναι να θυμόμαστε ότι η «ποδοσφαιροποίηση» της Πολιτικής γεννά τέρατα. Το να απαιτείς να αναγνωριστεί ότι ο πολιτικός σου αντίπαλος όχι μόνο σφάλλει πολιτικά αλλά είναι και...χαζός, είναι δείγμα πολιτικής ανωριμότητας -αν όχι κάτι βαθύτερο.
