Η εντύπωση αυτή βασίζεται κυρίως σε μια παραδοχή η οποία πια δεν ισχύει, στο ότι δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ ταυτίζεται με τον πάλαι ποτέ Συνασπισμό. Λίγοι είναι αυτοί που έχουν συνειδητοποιήσει ότι ο Συνασπισμός είναι πλέον κομμάτι ενός ευρύτερου αριστερού μορφώματος το οποίο περιέχει και ομάδες με έντονα αριστερίστικα χαρακτηριστικά.
Πίσω από την πρακτική δυσκολία αυτής της διάκρισης κρύβεται και ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος πια αποδεδειγμένα δεν μπορεί να ελέγξει τη δράση των διαφόρων στελεχών των συνιστωσών του. Με τη Δημοκρατική Αριστερά να συσπειρώνει πλήρως το...
...σύνολο των ψηφοφόρων της Ανανεωτικής Αριστεράς, στην Κουμουνδούρου δεν διαθέτουν την πολυτέλεια να αποκηρύξουν τη δράση των διαφόρων περιφερειακών στελεχών καθώς σε μια τέτοια περίπτωση η είσοδος στη Βουλή θα καταστεί ακόμα δυσκολότερη.
Έχοντας στην ηγεσία του έναν άπειρο κι αμετροεπή πολιτικό, ο Συνασπισμός προσαρμόζεται πια στη νέα πραγματικότητα του ΣΥΡΙΖΑ, γοητεύεται από την ακραία ρητορική κι αρνείται όλο και πιο εύκολα να καταδικάσει τη βια παρά τις μεσοβέζικες λύσεις που επιλέγουν τα δημοφιλή στελέχη του. Για παράδειγμα, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έβγαλε ανακοίνωση καταδίκης της επίθεσης στον βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Νίκο Τσώνη αλλά ανακοίνωση "σχετικά με τις επιθέσεις κυβερνητικών στελεχών εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ" στην οποία τονίζεται ότι "δεν υιοθετούμε πρακτικές βίας κυριολεκτικά και μεταφορικά."
Η απόσταση από το "δεν υιοθετούμε πρακτικές βίας" μέχρι το "καταδικάζουμε τη βία" είναι τεράστια κι ο ΣΥΡΙΖΑ αρνείται συνειδητά να τη διανύσει. Η απάντηση λοιπόν στο αν ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται πίσω από βίαιες επιθέσεις δεν μπορεί να είναι μονολεκτική, δεν αρκεί ένα ΝΑΙ ή ένα ΟΧΙ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν οργανώνει κεντρικά επιθέσεις βίας αλλά το μεγαλύτερο κομμάτι των στελεχών και των οπαδών έχει πια ασπαστεί το σύνολο των αριστερίστικων δογμάτων και είτε συμμετέχει σε επιθέσεις είτε σιωπηρά τις επικροτεί.
Αντί επιλόγου, θα πρότεινα στον ΣΥΡΙΖΑ να απευθυνθεί με ειλικρίνεια στον ελληνικό λαό και να ξεκαθαρίσει ότι κάποιες μορφές και πρακτικές βίας δεν τον ενοχλούν κι από αυτή του τη στάση να αξιολογηθεί. Όχι άλλη υποκρισία.
