8 σχόλια και 1 συμπέρασμα για το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής

2.4.19


Το προεκλογικό έκτακτο συνέδριο του Κινήματος Αλλαγής ολοκλήρωσε τις εργασίες του κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου και το τετράδιο της Παραπολιτικής είναι γεμάτο με αρκετές σημειώσεις για τα όσα έλαβαν χώρα στο ΣΕΦ.

1. Η πρώτη μέρα του συνεδρίου έστειλε αναμφίβολα ένα μήνυμα ενότητας και συσπείρωσης. Ήταν όλοι εκεί, έκατσαν ο ένας δίπλα στον άλλον και...χειροκρότησαν ο ένας τον άλλον. Το ότι κάτι τέτοιο αποτελεί...είδηση είναι μεν ελαφρώς θλιβερό αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα. Από το 2012 και μετά, οι στιγμές αληθινής ενότητας της παράταξης είναι ελάχιστες.

2. Όπως φάνηκε από το σύνολο των ομιλιών, νομιμοποιητική βάση της συσπείρωσης του Κινήματος Αλλαγής αποτελεί ο ατσούμπαλος, πολιτικά ανήθικος και προκλητικός τρόπος με τον οποίο ο Αλέξης Τσίπρας επιχείρησε τη διάλυση του. Επικράτησε ένα κλίμα τύπου «εμείς που μείναμε εδώ, δεν πάμε πουθενά», το οποίο σίγουρα βοηθάει. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι και σε προηγούμενα συνέδρια ειπώθηκαν τα ίδια πράγματα και κάποιοι από αυτούς που τα είπαν είναι σήμερα υφυπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ.

3. Το φεστιβάλ προσωπολατρίας του Ανδρέα Παπανδρέου της δεύτερης μέρας επιβεβαίωσε αυτό που εδώ και καιρό έχει διαφανεί: το ενοποιητικό εγχείρημα του Κινήματος Αλλαγής έχει αντικατασταθεί από ένα εγχείρημα συσπείρωσης του ΠΑΣΟΚ. Φαίνεται μάλιστα ότι ο νέος στόχος υποστηρίζεται και υπηρετείται από όλες τις εσωκομματικές τάσεις, ακόμα κι από «ανεξάρτητους» και «ατσαλάκωτους» κυρίους που έκαναν καριέρα επαναλαμβάνοντας «εγώ δεν είμαι ΠΑΣΟΚ».

4. Σε όλες τις ομιλίες των ηγετικών στελεχών του κόμματος, υπήρχε ένας ενοχλητικά υπερβολικός στόμφος. Ναι μεν οι προφητείες περί διάλυσης του ΚΙΝΑΛ δείχνουν να μην επαληθεύονται, ναι μεν η «κεντροαριστερή» στροφή του ΣΥΡΙΖΑ δεν πείθει αλλά από την άλλη δεν υπάρχει η παραμικρή ένδειξη ότι η κοινωνική επιρροή του ΚΙΝΑΛ αυξάνεται σημαντικά. Κατά συνέπεια, δεν ξέρω σε τι βοηθούν οι τόσο πομπώδεις μεγαλοστομίες και αυτή η φοβερή διάθεση των περισσότερων να εμφανιστούν δικαιωμένοι για τα πάντα.

5. Ο φόβος της διάλυσης που επικράτησε κατά τους προηγούμενους μήνες έκανε πιο ορατές τις αληθινές προθέσεις των περισσοτέρων ως προς την τύχη του κόμματος. Μικρή σημασία έχει για αυτούς το ακριβές ποσοστό ή το ακριβές πολιτικό στίγμα. Αυτό που έχει σημασία είναι να έχουν προτεραιότητα στα όσα αξιώματα μπορεί ακόμα να διανέμει το Κίνημα Αλλαγής. Ο σχεδόν καλτ τρόπος με τον οποίο εορτάστηκαν τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Ανδρέα Παπανδρέου επιβεβαιώνει του λόγου το αληθές: προτιμούν την εύκολη λύση του να αυξηθεί το 9,7% που λαμβάνει το κόμμα στους 65+ παρά να προσπαθήσουν να διώξουν τον ενοχλητικό αστερίσκο από την ηλικιακή ομάδα 17-34.

6. Πέρα από το χρήσιμο μήνυμα της ενότητας, το συνέδριο δεν γέννησε κάποια ιδιαίτερα πολιτικά σημαντική είδηση. Κάτι τέτοιο φάνηκε κι από την πολύ περιορισμένη κάλυψη που του προσέφεραν τα ΜΜΕ. Οι διαφορετικές απόψεις που διατυπώθηκαν από τις διάφορες τάσεις του κόμματος αφορούσαν κυρίως διαδικαστικά ζητήματα λειτουργίας του κόμματος, τα οποία είναι μεν σημαντικά αλλά δεν αφορούν ιδιαίτερα την κοινωνία.

7. Αν και προσωπικά διαφωνώ με την λύση που προτείνει, το πρόβλημα του κόμματος είναι αυτό που περιέγραψε ο Ευάγγελος Βενιζέλος: Το ΚΙΝΑΛ δεν μπορεί συνεπώς να έχει ως στόχευση απλώς την επιβίωση του ή την βελτίωση των ποσοστών του. Δεν είναι ένα ΚΚΕ του κέντρου. Μπορώ με βεβαιότητα να πω ότι το Κίνημα Αλλαγής δεν πρέπει να εξελιχθεί σε ΚΚΕ του Κέντρου αλλά φοβάμαι ότι σήμερα ο ρόλος του μοιάζει να είναι ακριβώς αυτός. Το ποσοστό του κόμματος μοιάζει ελάχιστα να επηρεάζεται από τις πολιτικές εξελίξεις και χιλιάδες πολίτες δείχνουν να προτιμούν να μεταπηδήσουν από τον ΣΥΡΙΖΑ απευθείας στη Νέα Δημοκρατία. Αν τελικά η Νέα Δημοκρατία πετύχει την αυτοδυναμία, το Κίνημα Αλλαγής θα λυτρωθεί μεν από την ανάγκη να αναλάβει το πολιτικό κόστος μιας νέας συγκυβέρνησης με τη Δεξιά αλλά από την άλλη κάτι τέτοιο θα σημαίνει ότι έχει αποτύχει εκκωφαντικά να εκφράσει τους δυσαρεστημένους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ.

8. Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015, ο ΣΥΡΙΖΑ έλαβε 35,46% και η Δημοκρατική Συμπαράταξη (ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ) έλαβε 6,28%. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ χάσει 8-10 μονάδες και το Κίνημα Αλλαγής λάβει το ίδιο ποσοστό ή μόλις 1%-2% παραπάνω, τότε δυστυχώς ο χρησμός περί «ΚΚΕ του Κέντρου» θα επαληθευτεί.

Συμπέρασμα: σε μια εποχή ευτελισμού της Πολιτικής, ακραίας πόλωσης και αποκρουστικού lifestyle, το Κίνημα Αλλαγής-ΠΑΣΟΚ παραμένει μια μετριοπαθής πολιτική δύναμη, που έχει αποδείξει σε πλήθος κρίσιμων στιγμών τον πατριωτισμό της. Η αυστηρή κριτική, όπως αυτήν που συντροφικά ασκεί η Παραπολιτική, ίσως να είναι λίγο άδικη. Εδώ είναι όμως και όλη η ουσία: θα πρέπει κάποια στιγμή να πάψουν όλες οι τάσεις του κόμματος να ποντάρουν στον...κομματικό πατριωτισμό των προοδευτικών πολιτών και να προσπαθήσουν και λίγο να τους εμπνεύσουν αλλά και να τους τιμήσουν.

Ήρωες είναι κυρίως οι πολίτες που κράτησαν ζωντανή με την ψήφο τους την Κεντροαριστερά, όχι οι κάθε λογής αυτόκλητοι σωτήρες της.