Χθες, ο Χρήστος Σταϊκούρας προχώρησε σε μια ιστορική παραδοχή για τη συμβολή του Μνημονίου στη μη εκτόξευση του δημόσιου χρέους, μια παραδοχή που του δημιούργησε εσωκομματικές μπελάδες μιας και αποτέλεσε την οριστική ταφόπλακα της εποχής Καραμανλή. Διαβάστε εδώ.
Αυτό που πήρε τόσα χρόνια στον κ. Σταϊκούρα για να το παραδεχθεί δημόσια, δεν έχει...
...γίνει ακόμα κατανοητό στο βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ευκλείδη Τσακαλώτο, ο οποίος κάνει ότι δεν καταλαβαίνει και δηλώνει:
Στη μακροσκελή του παρέμβαση, ο Αν. Υπουργός Οικονομικών κ. Σταϊκούρας, προσπάθησε να καθησυχάσει την κοινή γνώμη για την πορεία του δημοσίου χρέους. Σε «απλά ελληνικά» ο κ. Σταϊκούρας είπε ότι μετά από 3 και πλέον χρόνια Μνημονίων, το 1,5 εκατ. των ανέργων, οι 400 χιλιάδες οικογένειες χωρίς εισόδημα, οι δεκάδες χιλιάδες πολίτες χωρίς πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, οι μισθωτοί και συνταξιούχοι που είδαν τα εισοδήματά τους να μειώνονται και οι επιχειρήσεις που έκλεισαν συνέβαλαν στο να περικοπεί η «αυξητική δυναμική» του χρέους.
Το χρέος δεν μειώθηκε ούτε σε απόλυτο μέγεθος, ούτε ως ποσοστό του ΑΕΠ, αλλά αυξάνεται με μικρότερους ρυθμούς!
Η αλήθεια είναι το δημόσιο χρέος με την ασκούμενη πολιτική παραμένει μη βιώσιμο, όπως σχεδόν παραδέχεται και ο κ. Σταϊκούρας. Το βασικό στοιχείο για να καταστεί το χρέος βιώσιμο είναι η ανάπτυξη. Και στον τομέα αυτό η κυβέρνηση όχι μόνο δεν έχει ιδέα τι πρέπει να κάνει, αλλά την υποσκάπτει με τη μείωση των δημοσίων επενδύσεων. Ελπίζει μόνο ότι αν τα αφήσουμε όλα στην αγορά θα έρθει κάποια στιγμή και η ανάπτυξη. Και αν αυτό δεν συμβεί τότε ελπίζει ότι κάτι μπορεί να κάνουν και οι εταίροι μας για το χρέος αν δείξουμε την ανάλογη συμπεριφορά. Άλλωστε, οι θυσίες των λαών του Νότου πιο πολύ συνέβαλαν στην εξυγίανση των τραπεζών του Βορρά παρά στην ανάκαμψη των οικονομιών του Νότου. Βέβαια, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία…
Η αλήθεια φυσικά είναι ότι το χρέος χωρίς το Μνημόνιο θα ήταν σημαντικά μεγαλύτερο, ίσως και πάνω από 400 δισ. ευρώ. Διαβάστε εδώ.